zaterdag 28 maart 2015

Broodpudding.

Yes, restjesverwerking in de keuken! Ik kocht een niet zo lekker vers brood die de dag nadien wat meer weghad van een keiharde leisteen dan van een zacht vers boterhammetje.  Altijd jammer als je je verheugt op een lekker stuutje met choco bij het ontbijt natuurlijk... gelukkig hebben we standaard cracotjes en cornflakes in huis. Bij veel oud brood denk ik spontaan aan lekkere broodpudding.  Heerlijk toch, een huis die lekker ruikt naar vers gebak!

Wil je ook dat de geur van heerlijke broodpudding in je huis ronddwarrelt? Wel, verzamel wat oud brood of snel naar een niet zo verse bakker voor een niet zo vers broodje.

Ingrediënten:
300g oud brood
1/2 l melk
200g suiker
5 eieren
een handjevol rozijnen
een handjevol muesli
een vleugje kaneel
1 zakje vanillesuiker


Stap 1: Laat een enthousiasteling boterhammetjes scheuren in stukken.

Stap 2: Verwarm de melk samen met de gewone en de vanillesuiker in de microgolf.


Stap 3: Giet de lauwe melk bij het brood, smijt er de rozijntjes, de muesli en het vleugje kaneel bij en meng alles goed door elkaar.  Gebruik hiervoor een paar enthousiaste handjes.


Stap 4: Kluts er nog de eitjes bij en giet in een bakvorm (waar je al een bakpapiertje in gelegd hebt).

Stap 5: Zet 45 minuten in een voorverwarmde oven op 200C.

Stap 6: Wacht geduldig 45 minuten.

Stap 7: Haal je broodpudding uit het bakblik en laat eventjes afkoelen.

Stap 8: Snij er een stukje van, neem een koffietje en geniet!




Smakelijk!






woensdag 25 maart 2015

Sweet dreams little spaceboy!

Ik kocht een tijdje geleden een hele hoop stofjes bij Spriffels, een webwinkel in uitverkoop.  Als er batjes te doen zijn, ben ik graag van de partij!  Ik kocht er een hoop effen katoen, katoen met printjes, effen tricot en een paar tricotjes met print, oh ja, en ook wat boordstof en oranje fleece.  Ik gebruikte al een beetje van mijn aanwinst hier.  Met het stoffenspektakel in aantocht moet ik dringend wat stof verwerken, anders past mijn voorraad niet meer in mijn nu al uitpuilende voorraadkast...

Otto-Jan kon wel eens een mooi dekbedovertrekje met een bijpassend kussensloopje gebruiken.  Ik koos voor een zonnig geel aan de ene kant en een blauw ruimtestofje aan de andere kant.  Ik nam een bestaand modelletje van Ikea en nam de afmetingen over.  De stofjes werden tot de juiste rechthoeken getransformeerd door mijn stofschaar.  De naden werden aan elkaar gezet met de overlocker.  Daarna haalde ik de cameo weer boven voor een leuk tekstje.  Er restte me enkel nog wat kampsnaps onderaan het dekbed te bevestigen en hupsakee.

Mijn kleine wilde ruimtevaarder is klaar voor zijn reis naar dromenland.





zondag 22 maart 2015

Dochter van me...



Zo, dit wordt veruit het meest persoonlijke en het meest pijnlijke bericht dat ik de wereld in ga sturen, u bent gewaarschuwd...

Mama worden, dat was mijn doel, mijn levensmissie.  In de vriendenboekjes noteerde ik bij 'wat ik later wil worden' steevast mama.  Mama van geweldige kindjes, prachtige dochters.  Dat is wat ik altijd dacht, altijd hoopte.

Dolgelukkig ben ik met het feit dat mijn babyfabriekje goed werkt.  Het produceerde (ontzettend) vlotjes twee mooie babytjes (gelukkig niet tezelfdertijd).  Elke echo was het spannend afwachten of het voorspelde geslacht nog steeds juist was.  Of anders nog, elke echo was het hopen op een foutje van de gynaecoloog.  Zelfs bij de bevalling was er nog een belachelijk klein sprankeltje hoop, dat er misschien toch een kleine vergissing gebeurd was bij elke echo.  Maar nee, twee maal een kerngezonde stevige zoon.  Twee wondermooie mannetjes die ik direct in mijn hart sloot.  Maar ook, twee wondermooie mannetjes die er voor zorgden dat ik mijn dochterwens moest opbergen.  Bij zoon nummer 1 was de ontgoocheling groot want ik ging er van uit dat het een meisje ging zijn.  Daarna dacht ik: oke, een zoon, een grote broer voor mijn dochter, dat is eigenlijk ook wel leuk.  Bij zoon nummer twee moest ik de tranen bedwingen toen ik zelf op de echo zag dat het helemaal geen meisje was.

Boys-girls blues heet het officieel.  Het feit dat je eventjes ongelukkig bent tijdens de zwangerschap met het geslacht van je baby.  Het verdwijnt, volgens wetenschappelijk onderzoek, ook zodra je bevallen bent.  Wel, het zal geen sterk onderbouwd onderzoek zijn want dit gevoel is niet verdwenen.  Het is ontzettend pijnlijk, het idee dat ik nooit een dochter zal hebben.  Ik hoor u al denken: zeg nooit nooit... Wel, ik zou het zeker niet aankunnen moest ik nogmaals zwanger zijn van een zoon.  Dat wil ik zeker niet riskeren.  En sommigen denken misschien ook: wees blij met je gezonde kindjes... Dat ben ik ook, ik ben blij maar niet 100% gelukkig.  Ik zit met een leegte, een groot verdriet waar ik zo weinig aan kan doen buiten gewoon een plaatsje geven.  In mijn hoofd spookt altijd het motto: als je iets wilt, iets echt graag wilt, dan moet je er voor gaan, alles kan! Maar dat telt jammer genoeg niet voor het geslacht van je schattebolletjes.

Dochterlief, ik heb je altijd gewild, altijd naar je verlangd, je al sinds mijn kinderjaren in mijn hart gesloten.  Ik zie je graag, voor altijd, je mama. x


dinsdag 17 maart 2015

Sushilicious!

Heerlijk, afgelopen weekend had ik een romantische avond met manlief en sushi! Hup, kinderen in bed en een beetje genieten van qualitytime samen, zalig.  Doordat mijn wederhelft enkel in het weekend thuis is, zijn de qualitytimemomenten jammer genoeg echt dun gezaaid...

Nu ja, terug naar de sushi.  Een bamboematje, norivellen, rijstazijn, sushirijst, sojasaus, gekonfijte gember en een beetje wasabipasta zitten standaard in de keukenkasten. Sinds ik enkele jaren geleden eens een startpakketje 'sushi maken' kocht worden er zo goed als geen kant-en-klare sushitjes meer gekocht in de supermarkt. Als een ware Japanse chef-kok met youtube als mijn leermeester maak ik zelf lekkere sushi.  Moeilijk? Nee hoor, als je er ook eens home made sushi op tafel wil zetten, volg je gewoon volgende stappen!

Benodigdheden:
Sushirijst
rijstazijn
norivellen
wortel
komkommer
avocado
rauwe zalm/ tonijn

sojasaus
gekonfijte gember
wasabipasta


Voor je je Japanse sushirolskills moet boven toveren heb je wel wat voorbereidend werk te doen.  De sushirijst kook je best een behoorlijke poos op voorhand omdat deze echt koud moet zijn alvorens je kan beginnen.  Neem een kopje sushirijst, spoel ze goed af, smijt samen met 1,5 kopje water in een pot en laat een 15tal minuutjes koken.  Laat daarna nog 10 minuten met gesloten deksel staan.  Daarna doe je er een eetlepel rijstazijn bij, roer je alles door elkaar en laat je de rijst goed afkoelen.

Hola, het voorbereidend werk is nog niet gedaan! Snij nu niet al te fijne julienne van wortel, komkommer, avocado en verse vis.  Zo, zet je rijst, groenten en vis binnen handbereik, leg je bamboematje voor je en zet een kommetje en lauw water naast je. (De rijst is superplakkerig dus moet je af en toe je vingers kunnen afkuisen).  Hulpa, we kunnen beginnen!

Stap 1:
Leg een norivel op je bamboematje.
(bamboematje met de naden verticaal, norivel horizontaal)


Stap 2:
Leg een dun laagje rijst op je norivel.  Zorg dat die betrekkelijk gelijk verdeeld is.


Stap 3:
Leg de vulling in het midden.  Hier koos ik voor tonijn en avocado.  Een ander rolletje deed ik met zalm, komkommer en wortel.  Doe maar eens zot sushimaestro, kies en mix!



Stap 4:
Plooi het onderste randje van je norivel om.  Neem dan je matje vast en rol.  Let er op dat je je sushirolletje goed aandrukt.



Stap 5:
Neem een scherp mes en bevochtig het lemmet (met een vochtige handdoek).  Snij het poepetje van je sushirol en eet het op.  Daarna snij je alles in mooie gelijke stukjes tot je bij het andere uiteinde komt.  Dat stukje steek je ook snel in je mond en zo bekom je heerlijke maki's (zo noemt deze soort sushi). De eerste foto zijn die met tonijn en avocado, de tweede met zalm, komkommer en wortel.




Ik maakte ook nog enkele nigiri's.  Hiervoor moet je gewoon een soort quennellekes maken van je sushirijst.  Rol een soort balletje in je handpalmen en vervorm die dan een beetje tot de gewenste vorm.  Daarna leg je er een dun plakje verse vis op.  Voor deze onderstaande sushis pimpte ik de rijst wat met Japanse rijstkruiden.


Et voila, je home made sushi is ready to serve.  Heerlijk met een beetje wasabipasta, sojasaus en gekonfijte gember! Smakelijk.

vrijdag 13 maart 2015

Een snel klaar carreaux broekje.

Hupla, Billie valt wederom in de prijzen.  Het manneke had broeken te kort dus zocht ik naar een leuk patroontje.  Het daltonbroekje van LMV dwaalde al een tijdje rond in mijn gedachten.  Ideaal, een snel klaar project met katoen, zo kon ik die katoenstapel in de kast ook eens wat doen verminderen.  Echt, stoffen kopen gaat iets sneller dan ze verwerken merk ik... (mijn opmerkzame man had dit blijkbaar ook al in het snotje!)

Binnenkort heb ik wel een nieuw groter projectje want ik mag een patroontje testen voor Sew Bidoo.  Spannend, Miss Wobie wordt patroontester! (*trots*)

Ik gebruikte voor Billie zijn broekje een carreaux stofje en zwarte boordstof.  Het broekje zit echt in 123 in elkaar.  Heerlijk zo'n instant geslaagd resultaat!



'Life is short, wear your party pants!'
Loretta LaRoche

'



woensdag 11 maart 2015

Een groter vestje voor Billie.

Billie kreeg twee weken geleden een nieuw vestje maar dat bleek wat aan de kleine kant.  Na een paar dagen Billie in dat vestje te proppen werd duidelijk dat we de lente er niet mee gingen halen.  

Vestje nummer twee drong zich dus iets sneller dan verwacht op.  Onder de motto's 'een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen' en 'beter te groot dan te klein' nam ik het zekere voor het onzekere en koos ik direct voor maatje 18 maanden.  Een verstandig plan, bleek achteraf, want het vestje past perfect. Tjah, ik heb blijkbaar betrekkelijk kloeke kinderen.  Kloek en lekker ingeduffeld tot aan de lente!





zaterdag 7 maart 2015

Een prinsessencadeautje.

Yes, manlief zijn metekindje is net vijf geworden.  Een mooie leeftijd om een zwierig prinsessentenuetje te krijgen lijkt me.

In de Action kocht ik wat rolletjes organza.  Op de foto zie je er vier, maar dat bleek niet genoeg... Ontgoocheling alom 's avonds dat ik mijn project niet kon afwerken! Tjah, er zat niets anders op dan te wachten tot de volgende dag om er nog een stuk of vier bij te halen.

Een prinsessenrok maken zonder naaimachine is echt supersimpel! Je hangt een rekker of een lint rond een stoel en knobbelt er linten (van 1m) organza aan.  40 strookjes later heb je een prachtig tutuutje (rijmt trouwens op individuutje, pardessuutje en champagneflûteje).




Ik pimpte nog een grijs T-shirtje met wat flockfolie.  (Een tijdje geleden liet ik me wat gaan en kocht ik een Cameo Silhouette.  Waaaw, echt, flocken staat niet meer gelijk aan secuur knipwerk maar aan wat surfen naar een passend tekeningetje, bewerken en naar de machine sturen.  Een T-shirtje is vanaf nu in 123 gepersonaliseerd, heerlijk!)

Zie hier, het tenuetje voor een fantastische principessa, hiep hiep hoeraaaaa!





woensdag 4 maart 2015

Een glittersweater.

Als ik stof koop, koop ik meestal een hele berg bestemmingsloze stofjes in één keer.  Projectjes ontwikkelen zich gestaag in m'n hoofd en dan zoek ik in mijn voorraad naar een gepast stofje.  Zo kan ik direct aan de slag als ik eenmaal weet wat ik wil (echt handig!).

In mijn kast lag ook een heerlijk glinsterstofje, zwart met blauwe blinkertjes.  Gekocht in Verkempinck met de nodige ooow en aaaah maar wat ik er mee ging doen was toen nog onduidelijk. Tot ik een paar dagen geleden een aha-erlebnis had, ik had een bestemming gevonden voor alle glinsters!

Ik heb in mijn kleerkast een truitje met een leuk (en makkelijk) model liggen .  Bij het idee van dat truitje in blauwe glinsterstof kreeg ik direct een hoop naaikriebels.  Ik wachtte op een kindervrij moment om aan de slag te gaan. De bovengenoemde trui werd op patroonpapier overgetekend en hier en daar wat aangepast.  Na het nodige knip- en speldwerk kon ik mijn stofje beginnen verknippen.  Altijd een drempelvreesmomentje, die eerste knip van de schaar door een vers stofje.

Nadat alle zelfgetekende patroondeeltjes geknipt waren kon ik vlot met de overlocker alles vastmaken.  Tijdens het proces werd er hier en daar iets aangepast tot ik tevreden was.  (Semi-tevreden want ik heb weinig geduld dus is de hals niet perfect afgewerkt.)

Toen Otto-Jan mijn trui zag vroeg hij direct: 'mama vliegen? Maya vliegen, mama ook vliegen? Vlieg vlieg!' Tjah, kinderlijke fantasie en wijde mouwen maken van een mama direct een vliegende glinsterende Maya de Bij, blijkbaar.