zondag 26 april 2015

Hallo baby Fien!

Baby's schieten als kolen uit de grond rond me.  Dit keer was het de beurt aan een koppel die al jaren wacht op een klein wondertje en nu eindelijk beloond werd met een dochtertje, Fien.  Drie werf hoera!

Dit keer geen dekentje, na deze en deze en deze werd het eens tijd voor een ander geschenkje.  Ik ging voor een Daltonbroekje, een gepersonaliseerd T-shirtje en konijnenoortjes.  Een vrolijk blauw - rood katoentje werd gecombineerd met lichtblauwe boordstof, de oortjes met blauwe zachte velours en het T-shirt werd gepimpt met blauwe flockfolie.





Foto's trekken in de tuin tussen de door manlief gehate paardenbloemen heeft wel één ontzettend groot nadeel: gele vlekken!  Ik zag direct afdrukken van de bloemen op het T-shirtje en het broekje. Vanaf nu ben ik ook geen fan meer van wat kleur in het gras... Geef me maar gewoon een saaie groene gazon zonder vlekmakende pissebloemen, voila!

zondag 19 april 2015

Een Swoon cardigannetje.

Voila,  hij is terug, mijn overlocker met geslepen mes.  Ja, u leest het goed, mes, niet messen.  De winkelier zei: het ene mesje is te dun om te slijpen dus als het niet zou lukken moet je alsnog nieuwe mesjes kopen...  Ik zocht dus een ubersnelklaar project om hem te testen.  Ik maakte de scarf neck cardigan van Swoon met een grijs sweaterachtig stofje.  Ik had geen zin in veel werk dus de randen  liet ik onafgewerkt.  Het stofje raffelt niet dus ideaal dacht ik maar manlief zei: moh, zou je daar niet nog eens met je naaimachine over gaan? Wel, dat zal ik wel nog eens doen, later, misschien.


Zie hier, mijn overlocktesttruitje....





Yes, mijn overlocker doet dus weer wat hij moet doen.  Toen we vorig jaar voor het eerst kennis maakten, mijn machine en ik wist ik niet wat ik moest verwachten.  Maar amaai, elk tricotprojectje viel ten prooi aan mister Lewenstein!  Hij zorgde voor perfect afgewerkte stevige naden.  Vroeger zagen mensen direct wanneer ik iets zelf gemaakt had want de binnenkant van truitjes of T-shirtjes was erbarmelijk (want ik haat randen zigzaggen dus liet ik dat altijd achterwege) maar nu, ja waaaaaaw, die naden zijn gewoon zoals in de winkel! Ow yeah, ik ben zo blij dat hij terug is want ik kan niet meer zonder!

woensdag 15 april 2015

Die *verdammte* kopspeld!

Je hebt zo van die periodes waarin alles dreigt te mislukken, waarin alles niet loopt zoals je hoopt.  Wel, de laatste tijd zit ik een beetje in zo'n periode.  Het soms wat druk hier ten huize Wobie, te druk zo met twee mini's en een afwezige partner.  Kleine kindjes dicht op elkaar krijgen is heftig, er alleen voor staan in de week nog heftiger.  Ik kan alleen maar ontiegelijk veel respect hebben voor single moms, echt! Billie wordt eind juli 1, manlief heeft 17 juli gedaan met zijn cursus.  Een cursus waarvoor hij 40 weken niet thuis was in de week, enkel in het weekend (en dan nog was hij hier niet echt aanwezig want hij moest studeren).  Ik hoor u denken: studeren, cursus? Wel, in het Belgische leger zijn er wel heel veel verschillende cursussen, voor de ene moet je al wat minder doen dan voor de ander.  Maar voor de cursus munitievernieuwer en ontmijner moet je eventjes je leven on hold zetten en leven voor je werk in plaats van werken voor te leven. Heftig, ook voor diegene die thuis blijven...

In een van die eenzame weken begon ik mijn blog.  Ontspanning en een goede reden om regelmatig achter mijn naaimachine te kruipen, een beetje me-time op het wereld wijde web.  Ik ben niet vies van een beetje structuur dus nam ik me voor om elk weekend en elke woensdag iets te posten.  Niet dat het moet maar gewoon, als houvast en stimulans om niet in mijn luie zetel te denken aan leuke creaties maar ze effectief te maken.  Er ontsproot vandaag een nieuw plannetje, ik knipte mijn stof, zette me aan mijn overlocker en toen gebeurde het.

KLAK, een verdwaalde kopspeld maakte kennis met mijn overlockmesje.  Not a match made in heaven, die twee.  Einde project! Mijn mesjes zijn naar de naaiwinkel om geslepen te worden en ik blijf achter, zonder machine en met een paar uitgesneden lappen stof...

Ik probeerde nog een ander projectje uit met mijn naaimachine maar toen ik voor de derde keer mijn tornmesje moest boven halen leek het me een goed moment om te stoppen.  Vandaag was het geen moment om iets te maken me dunkt!




zondag 12 april 2015

Lijstjes lijstjes lijstjes!

Een hoofd vol ideeën, een kast vol stofjes en een map vol patroontjes in combinatie met een leven met twee kleine pagaddertjes, een man die meer weg dan thuis is en chronisch slaaptekort door een veel te vroege vogel in huis is niet ideaal.  Het zorgt ervoor dat je het gevoel hebt niets te kunnen doen, het leven voorbij raast en creatieve hersenkronkels bijna ontploffen.


Om komaf te maken met een te vol hoofd maak ik soms lijstjes, veel lijstjes.  Vaak op papiertjes, in schriftjes, op kaartjes, ... overal schrijf ik wel ideetjes, plannetjes en ingevingen op!  Er zijn een hele hoop dingen die ik nog wil maken, doen en zien.  Hier is mijn lijstje, eentje zonder einddatum, zonder druk en stress, gewoon een lijstje van dingen die mijn hoofd te vol maken!

Naaien voor de kindjes:
- een hemdje
- T-shirtjes
- nog een daltonbroekje
- een shortje
- een knuffelmonster
- een Ole (die vlotter vanonder de machine rolt dan deze)

Selfish sewing:
- een King Louie-achtig kleedje of 2
- een voorlopig nog geheim sewbidoo kleedje
- een simpel rokje
- een Harlequinjurk van LMV
- een makkelijk truitje
- nog een glitter of pied-de-poule-sweater

Bezoeken, zien, doen en genieten:
- een dierentuin bezoeken
- kussen onder de Eiffeltoren
- gaan ontbijten
- gaan lunchen
- gaan eten
- een weekendje weg zonder de kindjes
- fietstochtjes doen met de kindjes
- picknicken
- uitgaan + uitslapen de volgende dag
- zwemmen in de zee
-  een dagje naar de sauna
- postcrossen

Bloggen:
- over al mijn naaisels
- een tutorial maken voor mijn  glitter of pied-de-poule-sweater
- over grappige peuter- en babymomentjes
- over uitgetest en goed bevonden receptjes
- over mijn Cameocreaties

Zo, mijn lijstje brengt wat rust en overzicht in mijn hoofd! Enkele nog wat tijd vinden of maken om mijn projectjes tot een goed einde te brengen.  Nu nog kiezen wat het eerstvolgende projectje zal worden...

woensdag 8 april 2015

Een pied-de-poule-truitje.

Eerst en vooral dank jullie wel, fantastisch vind ik het, leuke commentaren op mijn blog, een gezellig stijgend aantal volgers en een heerlijk aantal views! Daar word ik nu eens echt gelukkig van :)  Voila, dit gezegd zijnde gaan we terug naar mijn recentste creatie, een pied-de-poule-truitje!

Op het stoffenspektakel kocht ik 2 meter van een pied de poule-achtige stof (thuis bleek het jammer genoeg iets minder dan 2 meter te zijn maar soit).  Pied de Poule of hanenvoet is een tweekleurig textielpatroon met vierhoekige vormen.  Begin 19e eeuw is het onstaan en werd het gebruikt voor kledij van schaapsherders in de Schotse Hooglanden.  Hippe kerels zullen dat geweest zijn!  Daarna werd dat printje zo goed als overal gebruikt en zelfs hier, ten huize Wobie rolde er een pied-de-poule-truitje vanonder de machine.

Ik paste mijn patroon van mijn glittersweater wat aan.  Ik maakte hem korter, de hals breder en de verving de naad op de schouders door een stofplooi.  Hierdoor moest ik enkel maar de zijnaden dicht stikken, de mouw- en heupboorden aanzetten en een proper biasje aan de hals stikken.  Tijdens het proces werd ik af en toe wat dizzy van de pied de poule, want een heftig stofje om mee te werken!  Gelukkig zat het snel in elkaar. In 1 2 3 had ik een nieuw gezellig sweatertje!






maandag 6 april 2015

Mijn eerste Ole, een beetje horror!

Ja man horror is misschien wat overdreven maar toch. Wat ik dacht dat een easy peasy projectje ging zijn bleek tot mijn grote verbazing een processie van Echternach.  Ik begon aan mijn eerste patroontje van Zonen09, een Ole.  Ik koos voor de versie zonder kap.  Door al die prachtexemplaartjes te zien passeren in blogland ging ik er (verkeerdelijk) vanuit dat dit een makkie ging zijn die in 1 2 3 klaar ging zijn.  Tjah, niets was minder waar.  Het ligt niet aan het patroon en niet aan de uitleg maar vooral aan mijn verdwenen logisch denkvermogen na mijn zwangerschappen...

Nu ja, de volgende keer zal ik het alleszins veel vlotter kunnen maken want ik heb wel wat geleerd deze keer! Hier zijn ze, mijn zes leerpuntjes...

- Lees aandachtig de handleiding en sla niet per ongeluk een stap over, zo denk je niet opeens: 'moh, die heupboord hangt er al aan in de handleiding en bij mij niet'. Of 'moh, een keergaatje, dat heb ik niet...'

- Denk niet dat als er staat bij de heupboord: knip aan de stofvouw dat ze dit horizontaal bedoelen want zo krijg je twee dikke korte stroken en in de handleiding hebben ze er twee dunne lange...

- Mijn kinderen hebben geen standaard formaat maar zijn echt twee kleine dikkerdjes (dat wist ik eigenlijk al hier)  De volgende keer neem ik een 104 voor m'n blond knaapje.

- Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, alle geluk, ik ben geen ezel, ik miste wel drie keer met de mouwen aan elkaar te zetten! De eerste mouw speldde ik vast en dacht, kom, ik doe direct de tweede ook dan kan ik ze vlotjes stikken.  Na het keren merkte ik dat ze verkeerd aan elkaar vastzaten (lostornen, bwurk)! Daarna deed ik nog eens een mouwtje en wederom verkeerd (dus wederom lostornen, bwurk)!

- Gebruik niet je overlocker omdat die dichter staat dan je naaimachine want overlocksteken lostornen is echt ellendig!

- Plak een labeltje op je naaimachine zodat je achteraf niet denkt: toeme toch, weer vergeten...

Na het nodige gevloekt was hij klaar, Otto-Jan zijn vliegtuigtrui :)




patroon: Zonen09
vliegtuigstof: Stenzo - Spriffels
rode tricot: Spriffels


zaterdag 4 april 2015

Ahoy piraatje!

Wolf, de pluszoon, vertrok gisteren met de scouts op paasweekend met als thema piraten.  Na een duik in de verkleedkoffer vond ik alleen een piratenhoedje, betrekkelijk weinig dus. Dus zocht ik een beetje inspiratie op het internet voor een piratenoutfit.  Ik mixte allerlei ideetjes die ik zag samen tot dit simpel DIY projectje.  Het komt jammer genoeg niet volledig tot zijn recht op de foto want we hadden welgeteld 2 minuten om snel een foto te maken, maar u krijgt een idee, nietwaar?



Het T-shirtje was snel gemaakt, kostte zo goed als niets en Wolf ziet er direct iets meer als een echte scheepsmakker uit.  Dat is dus een ideale match om mee te geven op scoutsweekend. Zeker omdat de ervaring al leerde dat de meeste zaken niet of niet helemaal hun weg terug naar huis vinden.

Wil je ook een piratentshirtje maken? Volg dan onderstaande stapjes!

Stap 1: neem een wit T-shirtje, een prent van een doodskop, een alcoholstift, een stuk rode katoen en een stofschaar.


Stap 2: leg de tekening tussen je T-shirt en teken hem over met alcoholstift. (moest ik textielverf in huis gehad hebben ging ik het doodshoofd helemaal inkleuren)



Stap 3: Knip de onderkant van het T-shirtje en de mouwtjes in puntjes.


Stap 4: knip een lange strook van je rood katoen.


Stap 5: knobbel het lint rond het T-shirt et voila, je bent klaar om de zeven wereldzeeën te veroveren!


Trouwens, ik won overlaatst deze leuke eierwarmers op een give away bij haar!  Het was mijn allereerste keer dat ik een give away won en ik moet zeggen dat smaakt naar meer :)


woensdag 1 april 2015

Een lief babycadeautje.

Yes, wederom een baby, wederom een reden om een lieflijk babydekentje te maken.  Dit keer viel kleine Juliette in de prijzen.  Mijn zus heeft een lief, dat lief heeft een zus en zij heeft net een Juliette op de wereld gezet.  Mijn zus wil graag een mooi (lees zelfgemaakt) cadeautje geven.   Niet iedereen in de familie stond van voor in de rij toen er een hoop creatieve hersenspinsels en kriebelende vingers uitgedeeld werden dus vroeg ze of ik iets wou maken. En uiteraard wou ik dat!

Ik zag een foto van het kaartje en de doopsuikers.  Kleine Juliette is voorgesteld aan de wereld met een simpel maar mooi wit roze kaartje en idem dito doopsuikers.  Een tikkeltje sober, romantisch en lief.  Een stofje die aan die beschrijving voldeed had ik niet dus trok ik zondag naar het stoffenspektakel in Brugge.  Ik kocht er een romantisch bloemetjesstofje en ontzettend zachte jogging velours. (en omdat ik er toch was kocht ik ook nog twee stofjes voor mezelf, batjes, uiteraard)

Dit maal werd het een babydekentje a la Cozette, zonder paspel maar met omgevouwen boordjes. Het is een dekentje van 75 cm op 90 cm, groot genoeg voor een klein wondertje in te wikkelen. Simpel en mooi, zachte velours aan de ene kant, romantische bloemetjes aan de andere kant. En ik deed eens zot, ik maakte er nog een schattig speeltje bij die ik op Ladybug & Co zag (met patroontje en handleiding).  Het speeltje zijn twee konijnenoortjes die geknobbeld zijn aan een houten ringeltje. Je kan die er makkelijk afhalen voor eens in de wasmachine te zwieren.  Dat is geen overbodige luxe bij kwijlende sabberende baby's.







Zo, hopelijk is mijn zus blij met wat ze kan geven aan dat kleine poppemieketje.  Ik vind het, al zeg ik het zelf, heel geslaagd!