woensdag 21 december 2016

Kerststadje.

Hartverwarmende reacties kreeg ik via sociale media op mijn vorig berichtje.  Bedankt daarvoor allemaal.  Ik krijg er direct een hoop energie van ;)  

Kerst komt met rasse schreden dichter bij.  De cadeautjesstress slaat een beetje toe, hemel, nog maar een paar dagen en ze moeten onder de kerstboom liggen...  Maar naast die stress is het ook plezierig om overal de gezellige kerstsfeer op te snuiven.  Fonkelende lichtjes overal, in kerstbomen, in de straten, aan de ramen, ... Heerlijk om bij valavond een toertje te doen met mijn kleine kerstfans.  Otto-Jan doet niets liever dan verwonderd kijken naar alle (al dan niet) mooi versierde kerstbomen die we passeren.  En vol nageaapte bewondering roep Billie van op zijn fietszitje ook enthousiast 'kijk kijk kijk'.  Heerlijke tochtjes!

Hupla, om de kerstsfeer nog meer te doen pieken thuis maakte ik een kerststadje in een serre.  Koddige houten huisjes werden gepimpt met dakpannetjes, ramen en deuren.  Lang leve de cameo!




De huisjes kregen een plekje samen met wat kerstbomen en een hertje in een serre.  Als moedertje natuur strooide ik er wat fakesneeuw over.  'Christmas is in the air' kreeg een plekje vooraan op de serre zodat het tafereeltje zeker niet mis verstaan zou worden (door manlief zoals hier).  Lichtjes konden natuurlijk ook niet ontbreken dus stak ik er wat ledkerstlichtjes op batterijtjes in.


Voila, ik vermoed dat mijn huis nu zo goed als helemaal christmasready is (buiten de cadeautjes wel te verstaan).  Voor iedereen: geniet met volle teugen van het samen zijn met familie of vrienden, van de warmte en de lichtjes.  Een happy ho ho ho voor iedereen!




Houten huisjes (en matte witte vinyl): Feeërieke
Serre: Ikea




maandag 19 december 2016

Op zoek naar energie: aanvaarding?

Het lijkt een ellendige zoektocht, eentje zonder zichtbaar eind, met demotiverende tussenstops...

Elke ochtend opstaan met het gevoel dat je net een weekendje het beste van jezelf gegeven hebt op de dansvloer en tot de vroege uurtjes volledig uit de bol bent gegaan op hits van de jaren 90. De volgende dag voel je je wat mottig en denk je grinnikend terug aan je leuke avond.  Wel, dat mottige gevoel, vooral dan die ellendige moeheid en vervelende spierpijn is deel geworden van mijn dagdagelijkse leven.  Grinniken doe ik niet, mij sneu voelen over de situatie des te meer.

Hier kon je al lezen dat ik een tijd terug terecht was gekomen bij de kolk.  De kolk, de kliniek voor onverklaarbare lichamelijke klachten ging mij soelaas brengen hoopte ik.  Na wat testen (lees: voornamelijk een paar keer opnieuw je verhaal doen) mocht ik beginnen aan het revalidatieprogramma.  Hoera, champagne en slingers want ik kon starten met beter worden, ik kon beginnen met mijn belachelijk leeg potje energie wat te vullen zodat ik weer normaal kan functioneren.

We zijn gestart, week 3 is bezig van de 12.  Ik kan alleen maar hopen dat het helpt, uiteindelijk.  Ik had op voorhand gedacht dat ik wat ging dansen in een eenhoornpakje rond een regenboog op zoek naar de bron van energie.  Ik kan zeggen dat ik tot op heden mijn beste dansmoves niet moest bovenhalen, en dat ik ook niet al speurneuzend de bron van energie moest gaan zoeken...

Het programma bestaat vooral uit rust, groepssessies en relaxatie.  Het draait meer om aanvaarding, omgaan met beperkte energie en voldoende rust nemen.  Aanvaarding, klinkt een beetje vies en deprimerend; aanvaarden dat ik moe ben? Aanvaarden dat mijn energiepijl nooit echt meer helemaal goed zal komen? Aanvaarden dat dit ook ik is, iemand die moet afhaken, nee moet zeggen, dingen moet laten, elke keuze of activiteit moet afwegen, ...

Ik doe zo graag van alles, putte vroeger zo veel energie uit het leven tot de rollen opeens omgekeerd werden.  Het leven zoog mijn energie leeg en ik blijf verdwaasd achter.  Verdwaasd over dat potje dat maar niet opnieuw gevuld raakt, over het feit dat men zegt dat het nooit meer helemaal goed komt...

Een klein stemmetje in me blijft er in geloven, in het feit dat dit niet voor altijd zal blijven duren, dat alles goed komt, uiteindelijk.  Hopelijk heeft dat klein stemmetje gelijk...





zaterdag 3 december 2016

Silhouette blogtour dag 6: Winterse gezelligheid!

Hupla, u zag het misschien al passeren, de silhouette blogtour.  Een hoopje bloggers maken wat winterwonderland creaties, neem maar eens een kijkje bij BiezonderBiebie, YjonisSpoetnikselsLa vie de Sofie en morgen bij Vnila.

December, de gezelligste maand der maanden, overal kaarsjes, lichtjes, warmte en cadeautjes.  Heerlijk toch?!  Sinterklaas die gezellig in elk huis binnenbreekt om er een cadeautje te droppen terwijl zijn paard zijn buikje rond eet met wortels en zwarte piet zich laat gaan met alle klaargezette pintjes.  Kerstbomen wachten spannend de komst van de Sint af, zodat ze eindelijk weer in de meeste huiskamers kunnen vertoeven.  Kaarsjes wapperen met hun gezellige vlammetjes terwijl haardvuren knisperend voor heerlijke warmte zorgen.  Oh, december, i like you!

Om die gezelligheid nog een extra duwtje te geven versierde ik glazen kaarsenpotjes met decal.  Met decal, een soort papier, kan je makkelijk prenten aanbrengen op gladde ondergronden.  Ik maakte al eens een tutorial om hier mee aan de slag te gaan, dat stap voor stappenplan vind je hier.  

Na wat pinteresten vond ik een heerlijke beer met kersttrui die volgens mijn man meer bij het thema carnaval paste.  Gelukkig is december ook de maand van de foute kersttruien zodat ik hem toch enigszins kon overtuigen van de kerstsfeer die de beer uitstraalt.  

Naast de grote beer vond ik ook andere koddige dieren die, dit keer moest ik mijn man gelijk geven, niet direct winterwonderlanddecember uitstralen.  Op zich geen probleem, als je er een kerstboompje of 2 naast zet en wat valse sneeuw rond strooit past zo goed als alles bij december, toch?





 Decal: Feeerieke
Glazen potjes: Action



zondag 27 november 2016

Raawkes miawkes winterkleedje + give away!

Toen ik op het stoffenspektakel in Brugge een pareltje van een luipaardstofje zag liggen twijfelde ik geen minuut.  Hupla, 2 meter in mn denkbeeldig winkelmandje.  Heerlijk als dat zacht stofje dan ook nog eens lag aan een kraam met koopjes! Na lang wikken en wegen besloot ik er een makkelijk winterkleedje van te maken.

Ik koos (niet toevallig) voor de Rianne van LMV.  Ik kreeg namelijk van La Maison Victor de mogelijkheid om het patroontje te 'testen' en eentje weg te geven aan een leuke lezeres (of lezer).  Plezierig toch?  Wel, ik nam het patroontje en verlengde de mouwen.  Winterkleedjes vind ik fijner met lange mouwen, fijner en vooral warmer!  Daarnaast liet ik de lint aan de taille achterwege, een rekker aan de binnenkant zorgt ervoor dat ik gerust de macarena kan dansen met een van mijn kinderen onder de arm zonder dat mijn kleedje uit model schiet.





Hupla, de fotograaf van dienst kwam ook eens aan de andere kant van de lens staan.  Altijd handig als mijn hubbie thuis is, dan hoef in niet te rennen van het fototoestel met zelftimerfunctie naar mn plaats en terug.  Nee hoor, gewoon eventjes wat staan, rondzwieren en hupsakee, klaar is kees!


En dan nu het leukste van allemaaal, de give away!  Wil jij ook graag de Rianne maken maar je hebt het patroontje niet (of je hebt geen zin om al je La Maison Victors ondersteboven te keren op zoek naar het patroontje)?  Wel, woop woop, waag dan snel je kans!  Wat moet je doen?

Wel, niets speciaal eigenlijk, gewoon een reactie nalaten en je naam wordt in de pot gezwiereld.  Volgende week  zondag maak ik de winnaar bekend op de facebookpagina.

maandag 14 november 2016

Panterboy.

Een nieuwe Happy Nature collectie bij Bambiblauw betekent weer nieuwe coole dieren met een toffe achtergrond.  Yihaaa, dit keer sieren een gracieuze flamingo, gezellige panda, gezapige olifant en stoere panter leuke tricotjes.

Ik maakte voor Billie een gevoerd polootje met het panterpaneel.  Ik combineerde de geel-gestipte witte tricot met effen zwart.  Ideaal voor mijn kleine stoere rakker!

Na wat opzoekingswerk over het dier in kwestie weet dat een panter en een luipaard hetzelfde zijn.  Er bestaat een soort geografisch gebonden regel, maar die wordt niet altijd gevolgd.  Een luipaard wordt in regel gebruikt voor die van Afrika, een panter voor die van de Aziatische landen.  Maar dat het dier op het paneel lijkt eigenlijk ook op een jachtluipaard aka cheetah.  Lap, of het kan even goed een jaguar zijn... hemel.  Laten we het houden op een grote katachtige!  







Paneel: Bambiblauw
zwarte tricot: Verkempinck
Patroon: Charlie - Zonen09

woensdag 9 november 2016

Retteketet: een fruitraket!

Mijn allerliefste kleine schattenbol wordt bijna vier.  Hemeltje, ik kan alleen maar ontzettend cheesy beamen dat het allemaal zo ontzettend snel gaat.  Van een piepklein bijzonder wondertje in je buik naar een gezapige baby, een ontdekkende peuter tot heerlijke kleuter, elke fase met zijn mooie en heftige kanten en met zijn talloze prachtherinneringen.  Helemaal geweldig allemaal...

Verjaren betekent feest, slingers en ballonnen, duizend zoentjes en knuffels, cadeautjes en traktaties.  Voor dat laatste deden we samen een speurtocht op Pinterest tot we iets vonden dat lekker, gezond en leuk was; de fruitraket! Oke, de fruitraket met wortelpunt...


Iets simpel om te maken en plezierig om van de smullen in de klas is ideaal om je vierjarige verjaardag te vieren me dunkt!  








Hupla, feestje in de klas donderdag, een feestdag voor cadeau de vrijdag en zaterdag de echte grote dag.  Woop woop, er wordt serieus afgeteld door de bijna jarige knaap in kwestie.  Aan die leeftijd is verjaren nog ontzettend magisch, prachtig en wonderlijk.  

Enkele preverjaardagsgesprekken met de zoon:

Hij: mama, dan ga ik eventjes buiten wachten zaterdag tot je alles versierd hebt, ook mijn stoel he?!
Ik: ik zal dat gewoon de vrijdagavond doen zodat het versierd is als je opstaat...
Hij: ik ga wel gewoon een beetje buiten wachten...

Hij: ik wil zo'n lange verjaardag als die van papa!
Ik: elke verjaardag is even lang hoor, 1 dag, of je nu klein bent of groot.  Die van mama en papa was het zelfde (we zijn nog maar net verjaard...)
Hij: maar die van papa was toch langer dan die van jou?

Hij: mamaaaaaaa, ik wil graag een paw patrol uitkijktorentaart met glazuur en alle pups er op!

Hij: Het is nog 2 keer slapen he mama?
Ik: nee nog drie keer en dan is het jouw verjaardag!
Hij: neeeeeen, nog maar 2 keer want ik heb al zo veel geslapen en het is al morgen... 
Ik: nope, sorry, het is echt nog 3 keer slapen.
Hij: *grote ontgoocheling en verontwaardiging* (beetje zoals de wereld toen duidelijk werd dat Trump de verkiezingen gewonnen had...)

Hupla, nog even aftellen tot D-day :)  


zondag 6 november 2016

Glow my deer.

Hupla, de herfst is duidelijk komen aanwaaien.  De stenen die ik normaliter tijdens een wandeling krijg van mijn knaapjes zijn vervangen door nootjes, kleurrijke blaadjes en stokken.  Alhoewel, stokken zijn er altijd, altijd en overal.  Ook binnenshuis deed de herfst zijn intrede; lekkere stoofpotjes en soepjes staan op, mandarijntjes sieren de fruitmand en de verwarming staat weer aan.  Woop woop, lang leve het meest zintuigstrelende seizoen van allemaal!

Om nog meer herfst in huis te halen maakte ik een glow in the dark hertje.  'Say what?' hoor ik sommige onder jullie denken. Wel, ik maakte een projectje met printable glow in the dark paper.


Eigenlijk spreekt dat papier voor zich: je kan er op printen en het geeft licht in het donker!
Wil je hier ook eens iets mee maken?  Wel, pak je computer, zet je registratietekens aan in de silhouette studio en vul je blaadje met allerlei leuks.  Zorg er wel voor dat er niets op de registratietekens staat of buiten de afdrukrand.  


Nadat je het geprint hebt op je speciaal papier, laad je het in de cameo.  Die 'leest' de registratietekens en weet perfect waar hij moet snijden.  (echt, lang leve de Cameo)


En nu is het gewoon een kwestie van ergens op te plakken.  Ik koos ervoor om het hert gewoon op een stevig wit blad te plakken en in een kringloopkadertje te steken.  Eenvoud siert, niet waar?  De andere dingen plakte in een beetje overal op :)  Vanaf nu heb ik een beetje overal glow in the dark; op m'n agenda, gsm, cameo en naaibakje.



En dan, tataaaaaaa, licht uit doen en verwonderd te zijn van the glow.

 Printable glow in the dark paper: Feeerieke 

woensdag 2 november 2016

Winterbabycutness.

Als Eva Mouton een nieuw printje bedenkt voor een tof stofje denk ik: 'alright baby, woop woop!' of iets in die enthousiaste trend.  Voor de winter zijn er twee nieuwe zachte stofjes, een roze met engeltjes en rendieren en een blauwtje met koddige noordpooldieren.  Na wat opzoekingswerk ben ik te weten gekomen dat er op de Zuidpool geen ijsberen leven en op de Noordpool geen pinguins.  Nog meer weetjes zelfs; de Zuidpool is land met daarop sneeuw en ijs, terwijl de Noordpool gewoon bevroren zee is zonder land onder.  Het ijs op de Zuidpool kan tot 2 km dik liggen terwijl dat op de Noorpool niet dikker wordt dan 2 a 3 meter.  Voila, dat weten we ook weer!  

Soit, terug naar het pooldierenstofje.  Ik maakte er een koddig kruippakje van voor een schattig babytje.  Als extraatje maakte ik een flex applicatie van het beertje voor op een T-shirtje. 
(Voor de cameofans onder jullie: foto trekken van het figuurtje, traceren via het programma, uitsnijden in flex of flock en persen op een T-shirtje)






patroon: Ted kruippakje - LMV 
Eva Mouton Stof: Bambiblauw

zondag 30 oktober 2016

Baby Babette.

Hupla, enkele maanden geleden werd ergens te lande een piepklein wondertje geboren genaamd Babette.  Ik ben wat aan een inhaalmanoeuvre bezig op vlak van geboortecadeautjes, al eventjes eigenlijk maar die babys worden bij de vleet geboren... Tjah, een inhaalmanoeuvre, maar eentje van lange duur.

Vaak ga ik op zoek naar een stofje die past bij het geboortekaartje.  Dit keer bleek dat een serieuze uitdaging te zijn want baby Babette haar kaartje was mooi in al zijn soberheid.  Een wit kaartje met een gouden naam, simpel en mooi maar niet zo evident om een stofje te kiezen.  Na wat surfen vond ik een mooi wit katoentje met een soort blinkend motiefje in.

Na wat zoeken naar gouden paspel, het kopen van gouden paspel, het kwijtspelen van de paar meter gouden paspel thuis en het wederom zoeken besloot ik om geen babydekentje met gouden paspelrandje te maken.  Geen dekentje voor kleine Babette maar een minijurkje voor een klein dametje.

Het Grace patroontje van Emma & Mona werd weer uit de kast gehaald.  Dit keer werkte ik de achterkant af met 1 gouden kampsnap en een hoopje velcrootjes.  De velcrootjes naaide ik vast zodat je deze aan de buitenkant van het jurkje niet kan zien.  Voila, baby Babette kan je show stelen in haar fancy pancy witte jurk!