woensdag 28 oktober 2015

Een niet zo kleurrijk jurkje.

Woop woop, tussen het pampers verversen, eten maken, huiswerk begeleiden en luisteren naar kleuteravonturen door had ik een piepklein beetje tijd gevonden voor selfish sewing.  Ik zag al een paar versies van de Lora jurk van La Maison Victor verschijnen en dacht: ewel ja, die zal ik eens maken!

Ik koos voor een simpele maar ontzettend leuke punta di Roma in Hotstof.  Ideaal voor het streepjesoverloadkleedje in zwart wit dat ik in gedachten had.  Het Lora patroontje paste ik wat aan.  Ik maakte een kraagje zoals bij een van mijn glittertruien maar dan met een mooie hoek in plaats van met een boogje.  Ik verlengde ook de mouwen want in de winter vind ik lange leuker.  Die mouwen deed ik wat met de losse pols, jammer want echt lang kan je ze niet noemen.  Ooit was er een periode waar een klein groepje mensen (ikzelf helemaal niet) fan was van 7/8 broeken, wel, nu heb je dus ook de 7/8 mouwen.  Misschien krijgen die ook wat aanhang, you never know... Ik ben alleszins wel fan dit keer.






Patroon : Lora jurk - La Maison Victor



zondag 25 oktober 2015

Liebster award overload :)

Amaai, ik werd genomineerd voor een Liebster award.  Fantastisch leuk, zo'n erkenning krijgen, zeker als je hem niet een maar meerdere keer krijgt.  Zo kreeg ik hem van hotstof, L'étoile de MarcelOhana en Lieveke en Zus.   Elke blogger stelde een hoop vragen buiten Lieveke en Zus, zij gaf me een opdracht waar ik nog mee bezig ben, dus binnenkort meer...


Ik ga er van uit dat niemand de antwoorden op 30 verschillende vragen wil leren dus ik pikte de leukste vragen er uit.  Hupla, here we go.

1. Omschrijf jezelf in 5 woorden.

Creatieve, onzekere, doelgerichte en vermoeide zonenmama.



2. Wat is je mooiste jeugdherinnering?

Mijn mooiste jeugdherinnering was het vinden van een sand dollar in Florida.  Een 'sand dollar' is een bepaalde soort schelp, die zich op de zeebodem bevindt.  In de gids van Florida stond dat je die daar kon tegenkomen dus ik liep uren in de zee, voetje voor voetje tot ik iets voelde.  Ontzettend veel verschillende schelpen heb ik daar bovengehaald tot op het gegeven moment ik een sand dollar beet had.  Ik was zo ontzettend fier en blij dat ik eentje gevonden had!  Ik toonde hem trots aan mijn ouders en smeet hem dan zo ver ik kon terug in de zee want hij leefde nog en ik kon het niet over mijn hart krijgen om hem te 'vermoorden' (je kan ze koken in water zodat het laagje 'leven' van de schelp verdwijnt.  Ik was zo gelukkig dat ik echt één gevonden had.  Toen wist ik het, als je iets wilt, echt wilt, dan kan je het.

photo by Jdigeronimo66

3. Wat doe je wanneer je een avondje vrij hebt?

Een avondje vrij?  Dan denk ik aan een echte avond vrij, eentje zonder kinderen, eentje waar je gewoon kan doen en laten wat je wil, waar je op het gemak eens naar toilet kan en geen Dora the Explorer op de achtergrond hoort.  Wel, op zo'n vrije avond zou ik dolgraag nog eens gaan eten met mijn man en daarna nog eens een feestje bouwen met alle vrienden en vriendinnen maar in het bijzonder met mijn bff, woop woop. (Dit wel enkel als er een vrije ochtend gekoppeld is aan die vrije avond...)

4. Wat is je zotste maar ooh zo fijne aankoop van de laatste maanden?

Wel, mijn zotste aankoop was vorige week.  Ik 'kocht' een ondernemingsnummer.  Ik twijfelde al lang, doe ik het of doe ik het niet? Doe ik wat zotter met Miss Wobie dan gewoon puur plezierig? Word ik zelfstandig in bijberoep? Na al dat getwijfel deed ik dus vorige week zot, ging ik naar het sociaal bureau en hupsakee, Miss Wobie wordt voor echt zelfstandig in bijberoep! Wat precies vertel ik jullie later nog wel... spannend!

5. Wat is je lievelingsgerecht?

Ik begin spontaan te watertanden bij sushi, mmmmm, zelfs nu ik er aan denk beginnen mijn speekselklieren direct hun werk te doen.  Sushi, maki, nigiri, sashimi, mmmmmm jam jam jammie!

6. Welke blogpost van je eigen blog moet iedereen lezen?

Ik schreef al 98 blogberichten, 98!  De meeste over naaien en knutselen maar ook enkele heel persoonlijke.  Ik denk dat ik deze het moeilijkst vond om te schrijven en daarna op publiceren te duwen.  Eens ik het gedaan had kreeg ik veel reacties, van mama's met hetzelfde gevoel en dat deed ontzettend veel deugd.

7.  Wat is volgens jou het mooiste plekje op aarde?

Moeilijk, ik kan van ontzettend veel plekjes genieten.  Ik heb een klein deeltje van de wereld gezien, maar ik ben nog niet overal waar ik wil gaan geweest.  Ik wil nog zo veel zien, beleven en ontdekken maar vooral genieten.  Voor mij zijn de mooiste plekjes op aarde de plaatsen waar je ten volle van kan genieten door hun pracht, het gezelschap met wie je het ziet en  de rust.  Op ons vorig tripje kwamen we in een natuurpark een prachtig plekje tegen, het Elfenmeer in Nederland.


8. Waarom ben je beginnen naaien?

In het vijfde middelbaar volgde ik met een vriend en vriendin een cursus snit en naad omdat we dat tof maar ook ontzettend grappig vonden.  Nadien rolde er maar heel af en toe eens iets van onder de machine. Bij de make-over van het restaurant van de ouders van een vriendin maakte ik ontzettend veel gordijnen.  Na dat werkje verdween de naaimachine voor een lange lange tijd onder het stof.  Eens ik zwanger was begon ik er weer mee.  Ik kreeg betrekkelijk snel van manlief een beter naaimachientje, eentje die minder lawaai maakte dan de vorige.  Misschien komt dat ook doordat ik in de living naai, wie weet...

9. Op welke creatie ben je het trotst?

Het mooiste dat ik ooit in mijn leven heb gemaakt zijn mijn kindjes.

10.  Wat is jouw levensmotto?


Zo, bij deze nomineer ik deze blogs om dezelfde vragen te beantwoorden:
Jurkjesmama
Just made by Mie
Ellen naait!
Ma Marijke
Babbebora
Ik maak het zelf nu

woensdag 21 oktober 2015

Slaap zacht poppemie.

Wederom was er een metenkindje jarig.  Wederom had ik een goede reden om een cadeautje te maken., woop woop.  Dit maal was het de beurt aan Leonne, die je hier al eens kon bewonderen.  Een tijd geleden maakte ik al eens een 'tante Hilde' pop voor haar.  Nu had dat 'arme' popje toch wel nog geen eigen bedje zeker?! Hemeltje lief, hoog tijd om daar verandering in te brengen.


Ik kreeg van mijn schoonmoeder ideaal upcyclemateriaal.  Een oud poppenbedje, stukje mousse en een dekbed.  Het dekbed werd verknipt tot een deken en kussentje en kreeg beddengoed van de mooie Bambiblauwe zonnebloemen die je hier al eens zag.  Het 'matrasje' kreeg een geel overtrekje.  En het bedje zelf werd afgeschuurd en in muntgroen geschilderd.  Moest ik een popje zijn, ik zou zalig slapen in dat bedje! Gelukkige verjaardag Leonneke zonneke.





 Materiaal: lieve schoonmoeder
stof beddengoed: Bambiblauw





zondag 18 oktober 2015

Eén van de 200 jurken.

Een hele poos geleden vroeg Evelien van Sewbidoo of er mensen een patroontje wilden testen.  Snel gaf ik me op en dolenthousiast was ik toen bleek dat ik een van de 10 uitverkorenen was, woop woop.  Ik kreeg een patroontje voor een leuke jurk in de bus, kocht een mooi Soft Cactusstofje en begon naarstig te naaien.  Hier en daar kreeg ik wat stress bijvoorbeeld om voor de eerste keer een blinde rits te steken (die niet zo blind is), om nauwkeurig te werken, om een niet zo snel klaar project voor mezelf te maken, om te werken met een hoop belegdelen, ...

Hup, na een kleine processie van Echternach was hij klaar, mijn eigen '200 jurken'-jurk.  Fantastisch blij was ik toen ik met mijn jurk en al naar de boekvoorstelling mocht.  Daar wonnen een paar testers, waaronder mezelf, het boek, joehoew. Ik weet niet hoe fier gieters kunnen zijn maar echt, ik was zo fier als een gieter met mijn gewonnen boek!







In het boek krijg je wat stijladvies, vind je allerlei combineerbare patroondelen en word je achterover geblazen door de 'magische' 3Dapp.  Je installeert die, richt je GSM naar bepaalde pagina's en woep, er springt een vrouwtje uit die je langs alle kanten kan bewonderen.  Meneer Wobie vond het ontzettend fascinerend, ook al zei ik zo goed als direct: nee, je kan niet onder de jurkjes kijken.  Er zullen hier nog jurkjes uit het boek vanonder mijn machine rollen! 


Patroon: boek 200 jurken - Evelien Cabie
Stof: soft cactus

woensdag 14 oktober 2015

Groot wonder, kleine Miel.

Mijn neef werd papa voor de tweede keer.  De tweede keer, maar de eerste keer dat ze hun mooi wondertje mee naar huis mochten nemen.  Onwezenlijk was het vorig jaar, toen hun eerste kleine spruitje veel te klein, te vroeg, te broos, te pril ter wereld kwam.  Hun piepkleine, mooie mannetje, voor eeuwig in hun hart, voor altijd een sterretje.  We lagen op het zelfde moment in de materniteit.  Ik met Billie, zij met hun verdriet.  Elk aan een kant van de gang.  Rechts, de gang met huilende pasgeboren babytjes, trotse papa's die drank naar binnen brengen, luidruchtige bezoekers, kleurrijke geboortekaartjes, opgewekte kinderen, fiere grootouders en geëmotioneerde mama's.  De andere kant, links, somber, pijnlijk stil, verdriet en gesloten deuren.

Na mijn bevalling, van zodra de epidurale uitgewerkt was en ik wat stabiel op mijn benen stond ging ik van de ene kant naar de andere kant.  Ik nam eventjes een emotionele rollercoaster.  Pas bevallen, een nieuw wondertje in mijn armen en mijn hart kunnen sluiten, heerlijke rustige eerste momenten alleen met Billie, naar de kamer gereden worden, testen of de epidurale al genoeg is uitgewerkt om te stappen, andere kleren snel aandoen, bezoek ontvangen, bezoek laten kennismaken met Billie en zelf waggelen van de feestgang naar de andere kant, naar het sombere gedeelte.  De stilte overvalt me wat, het verdriet dat in de gang hangt is met geen woorden te omschrijven, emoties van de bevalling versterken alles, en dan kom je binnen.  In een lege kamer, of toch eentje zonder baby maar wel met een kersverse mama en papa.  Ik wist niet goed wat te zeggen, buiten 'ooh, vreselijk... en ook een beetje proficiat met jullie piepklein wondertje...'.

Meer dan een jaar na hun eerste zoontje kwam hun tweede prachtige knaapje ter wereld, kerngezond en heerlijk rond.  Fantastisch!  Een geschenkje kon natuurlijk niet achterwege blijven.  Ik pimpte een Ikealampje en maakte een babydekentje, allebei gebaseerd op het geboortekaartje.  Welkom kleine Miel.




Geel witte katoen: Verkempinck
Lampje: Ikea
Flock en vinyl: Feeërieke 



zondag 11 oktober 2015

Allemaal wolfjes om me heen.

Ik zocht onlangs een bepaald stofje en kwam via facebook terecht bij een winkeltje in Merelbeke, de Stoffenknop.  Chantal was zo vriendelijk om het stofje op te sturen en me extra te verblijden met deze twee pareltjes!  Echt, twee van de mooiste tricotjes dat ik de laatste tijd zag zaten in mijn brievenbus, een met wolvenkopjes en een met wolven en boompjes.

Ik maakte voor Otto-Jan een Charlie met lange mouwtjes.  Ik combineerde de wolven met lichtblauwe en zwarte tricot.  Voor Billietje maakte ik een T-shirtje met zwarte raglanmouwtjes.  Hupla, ik blij, de kindjes blij en ideaal weer om foto's te trekken. Wat wil een mens nog meer!  Matching broertjes, koddig toch... Ik heb nog stof genoeg om nog een matching truitje te maken voor de grote broer, dus er volgt nog een wolfjestruitje voor Wolf.








Wolfjesstof: de Stofenknop
Otto-Jan: Charlie - Zonen09


woensdag 7 oktober 2015

Een dierendeken voor de buurjongen.

Toen de buurvrouw en ik om stof gingen voor deze prinses waren haar broer en zus ook mee naar de winkel, en mijn kinderen ook.  Een hele opgave was dat, stof kiezen en ondertussen vijf kinderen in de gaten houden.  Ik was blij dat ik geen trui aan had want ik kreeg betrekkelijk warm van de stress. Zeker toen Otto-Jan zich verstopte en niemand hem nog vond, de kindjes het leuk vonden om in de garenkast alle garen naar achter te duwen en ze met z'n allen wat weg en weer renden in de winkel, hemeltje lief!  De stress werd wat hoger na wat blikken van het winkelpersoneel, misschien waren ze denkbeeldig, misschien niet maar het was alleszins niet echt het meest ontspannen uitje dat ik deed naar Verkempinck.

Soit, tussen alle stoffen, fournituren en garen vond de buurjongen een ontzettend zacht stofje en een plezierig katoentje.   Hij was instant verliefd en wou dolgraag een gezellig dekentje voor in zijn bedje en in de zetel.  Als zijn zus een prinsessenjurk kreeg, dan kreeg hij een dierendekentje!  Lang leve blije buurkindjes.




stof: Verkempinck

zondag 4 oktober 2015

Fietsen zijn de nieuwe flamingo's!

Flamingo's, ik ben er altijd grote fan van geweest maar het is niet makkelijk om jongens te hullen in kledij met fleurige roze flamingo's op... Of toch niet in kledij die manlief oké vindt.  Gelukkig zijn fietsen nu een beetje de nieuwe flamingo's aan het worden, leuk en jongensvriendelijk me dunkt!


Ik gebruik mijn cameo veel maar verder dan flockjes en stickers uitsnijden ben ik nog niet geraakt. Ik deed eens wat gek en bestelde stencil vinyl en textielverf bij Feeërieke.  Zo kon ik zelf een stencil maken en sweaterstof pimpen met leuke fietsjes.  Zo gezegd, zo gedaan.  Na wat gepruts had ik het systeem snel onder de knie en stempelde ik op het voorpand van de trui een hoop tweewielers en op het achterpand eentje.



Van zodra alles gestempeld, gedroogd en gestreken was kon ik het patroontje uitknippen en alles aan elkaar locken.  In één, twee, drie rolde er een fietsensweater vanonder mijn machine.  Husakee, en nog een stalen-ros-mopje om af te sluiten: "Wij zijn met de fiets want we zijn antilopen". :)







Stof: zelf bestempelde sweaterstof
Stencilmateriaal: Feeërieke