Maar opeens was het daar weer, die naaikriebel, eindelijk. Ik haalde mijn naaimachine en overlocker boven, roefelde in mijn stoffenvoorraad en koos voor een roze tricootje met flamingo's. Beetje selfish sewing op moederdag, dat kan geen kwaad me dunkt. Ik ging wederom voor het Rianne patroontje van La Maison Victor. Ik deed niet zo veel aanpassingen, eigenlijk gewoon dezelfde als in mijn vorige versie: de mouwen liet ik weg en ik versmalde het kleedje wat aan de taille.
Zo blij dat ik uit dat dipje aan het klauteren ben. Niets zo zen als gewoon wat naaien met de kindjes die op de achtergrond spelen (harmonisch zonder ruzie zou nog idyllischer zijn maar soit, ze zijn 3 en 5, ik ben al blij als ze 10 minuten zonder gekibbel spelen). Met een veel te vol hoofd werkt dat naaien wat therapeutisch. Misschien moet ik er werk van maken om eens een hoop stof te verwerken van mijn te grote voorraad. Meer kleren in de kast, meer rust in mijn hoofd: lijkt me een ideale win win! Dat er maar snel weer dingen vanonder mijn machientje rollen!
Patroontje: Rianne - LMV
Stof: De Gouden Flamingo
Erg leuk! Vooral gecombineerd met je stoere laarsjes :)
BeantwoordenVerwijderenHeel herkenbaar ;)
BeantwoordenVerwijderenStaat je goed zeg! Je ziet er goed uit!
Staat je super
BeantwoordenVerwijderenheel mooi! Ook bij mij is naaien erg therapeutisch. Dus ik zou zeggen go with the flow!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen