woensdag 28 februari 2018

Een fougasse!

"Een wat?" hoor ik je denken.  Wel, ik noem het eigenlijk de toegeflapte pizza, die fougasse.  Ik vond het receptje op de site van de Colruyt.  Leuk om met de kindjes te maken en lekker om met zijn allen op te smullen. 

We speelden wat met het recept en gingen voor een vulling van paprika's, ajuin en courgette en tomaat, mozzarella en hesp.  Je kan gerust ook iedereen zijn eigen fougasje laten beleggen maar ik ontzag een beetje het extra werk om meer opties te maken dan saus, hesp en kaas.  Tjah, we deden dus van 'eten wat de pot schaft'.



Ik zette alles klaar in potjes voor Billie zodat hij aan de slag kon gaan.  Uiteraard moest alles ontzettend grondig voorgeproefd worden alvorens het op de pizza gezwierd kon worden.  Daardoor duurde het beleggen wel ietsje langer dan voorzien en was ik ook blij dat de hoeveelheid saus genoeg was voor een klein legertje.




Na het beleggen is het gewoon de pizza toeflappen, inkepingen in maken, insmeren met een eitje, in de oven en klaar!  We maakten drie zo'n pizza's want geef toe, eentje zou wel povertjes zijn met al die mannen hier in huis... 

Er zullen er zeker nog volgen met variaties op de vulling.  Wat zouden jullie er tussen zwieren?


recept Fougasse: Colruyt

zondag 18 februari 2018

Een zonovergoten Zwinuitstap.

Na een donkere winter, waar de zon amper van zijn stralen liet zien, zijn dagen zoals deze dubbel zo geweldig.  Van 's morgens tot 's avonds een heerlijke winterzon die ervoor zorgt dat iedereen lentekriebels voelt.  En die er ook voor zorgt dat een gepland middagje netflix en popcorn met de kinderen vervangen wordt door een heerlijke wandeling buiten.  Op en top genieten moet je van dat zonnetje.

Wij gingen naar het Zwin, een natuurpark bij Knokke-Heist.  Het is onlangs (toch sinds de vorige keer dat ik er was) helemaal vernieuwd.  Een nieuw gebouw, cafetaria, interactief museum, uitkijktoren, het natuurpark zelf een een klein wandelparcours.  Dat wandelparcours van ongeveer een kilometer met interessante stops stond nu in teken van Valentijn.  Hupla, zomaar een hoop extra activiteiten zoals zaadbommetjes (in de vorm van een hartje) maken, verhaaltjes luisteren (over een verliefd schaap), door supergrote verrekijkers turen,... 

Onze kinderen staan niet gekend om hun ontzettend grote wandelkwaliteiten.  De ene durft regelmatig zichzelf door een 'windvlaag' dramatisch op de grond te smijten in de hoop voor wat extra aandacht en draagtijd.  De andere verliest zich graag in het klagen over hoe zijn benen toch niet zo sterk zijn om ver te kunnen wandelen.  Zo deden we meer dan een half uur over de eerste 300m...  Een beetje gevloek bij ons.  Alsook de obligatoire 'als jullie jullie nu niet gedragen gaan we gewoon terug naar de auto' en in jezelf denken: 'pleeeeaaase herpak jullie want we zijn helemaal naar hier gereden, hebben inkom betaald en willen gewoon op het gemak rondlopen'. 

Soit, 300m later hadden ze zich compleet herpakt.  Ja, want zo gaat dat dan ook bij kinderen, die kunnen keren als de wind.  En daarna, was het op en top genieten voor ons allemaal.  Lekker winterzonnetje, prachtige omgeving en gelukkige kindjes.







Naast het natuurpark is er ook een ontzettend geestige interactieve tentoonstelling.  Iedereen krijgt een kaart aka je persoonlijk vogelpaspoort.  Bij het binnenkomen krijg je daarmee een vogel toegewezen.  Daarna leer je van alles bij over je vogel, vlieg je in een vliegsimulator, kan je wapperen met je armen zoals een vogel, kan je op zoek gaan naar je eigen nestje, ...
Billie vond het gewoon leuk om rond te lopen en zijn kaartje overal tegen te houden, Otto-Jan vond het allemaal bijzonder interessant en Wolf vond de vliegsimulator het leukst.   Een aanrader voor iedereen dus, het Zwin!





zondag 4 februari 2018

Tournée Minerale: meedoen of niet?

Wie nog niet gehoord heeft van Tournée Minérale leefde vermoedelijk de afgelopen tijd onder de grond, diep onder de grond.  Op de radio, televisie, sociale media en noem maar op hoorde je van alles over Tournée Minerale.  Dat er al meer dan 100.000 Belgen meedoen, dat er heerlijke alternatieven gezocht en gevonden worden voor alcoholische drankjes, moedige getuigenissen van ex-alcoholverslaafden, de inzameling voor Kankeronderzoek,...  Ik ben fan, fan van de aandacht die geschonken wordt aan kankeronderzoek, aan alcohol en wat het kan doen met een mens (en met families) en aan alternatieve non-alcoholische drankjes.  En toch doe ik niet mee.  Maar waarom dan?  hoor ik u denken...  Ik heb er eigenlijk enkele redenen voor.

Wel, ik weet wat het kan doen, alcohol.  Het zorgt soms voor plezierige momenten maar het kan o zo veel kapot maken als er op een onverstandige manier wordt mee omgegaan.  Te veel is nooit goed; te veel alcohol, te regelmatig, te heftig, te weinig verantwoordelijkheidsgevoel, te agressief, te weinig besef van de realiteit en de consequenties van bepaalde acties... gewoon te veel te dronken.  Alcohol kan veel kapot maken, dat weet ik.  Daar hoef ik geen jammer genoeg campagne voor.

Daarnaast is alcoholvrij zijn iets wat ik ken.  Ik deed het al, 2 keer zelfs voor telkens een jaar want ja, ik was zwanger en ik gaf borstvoeding.  2 jaar dronk ik water, sapjes, frisdrankjes, ...  2 jaar moest ik duiden dat een mens eigenlijk niet zo veel dorst heeft op cafe 's avonds.  Het tempo waarmee men onder vrienden pintjes drinkt is niet het tempo waar aan je cola wil drinken.  Oké, echt veel uitgaan doe je niet als je zwanger bent maar voor die paar keren wist ik: zelfs zwanger, zonder alcohol kan je gerust feestje bouwen.

En als laatste leven we in een maatschappij waar al zo veel moet.  Misschien hoef ik niet nog meer te moeten, misschien moet ik gewoon als ik zin heb in een wijntje een wijntje drinken.  Meer doen wat je wilt, en minder 'moeten', geef toe, het klinkt niet slecht. 

Aan iedereen die wel meedoet: succes en veel plezier!
En aan iedereen die niet meedoet: santé!