donderdag 13 juli 2017

Een blauw zomerjurkje!

Na het aftellen naar het afscheid van m'n hubby en het erna weer op onze plooi komen kon ik mezelf nog eens motiveren om achter mijn naaimachine te kruipen.  Soms is het eventjes jezelf oppeppen, wetend dat je er deugd van zal hebben, van een beetje creatief bezig te zijn, van wat kleertjes te naaien.  Eens alles klaar ligt, eens het patroontje overgetekend is en je met je stof bezig bent, dan weet je weer waarom je naaien zo leuk vindt...  Ik zou zo weer een ellenlange to sew lijst kunnen aanleggen en er alvast de gewenste stofjes voor kopen maar met een beperkt vatje energie hou ik wat in.  Niet al te veel to do lijstjes, niet al te veel druk, lijkt me een strak plan voor de komende maanden!  Maar ik heb de naaimicrobe wel weer te pakken, fieuw!


Soit, ik naaide dus weer, en dit keer iets voor mezelf.  Een zomerjurkje in de zomer, klinkt ideaal toch?  Ik nam een patroontje van een jurkje met lange mouwen dat ik al eens maakte en liet in mijn nieuwe zomerversie de mouwtjes achterwege.  In mijn stoffenvoorraad vond ik een plezierig blauw stofje met 'vliegertjes' op die ik vorig jaar bij Kiwifabrics vond.   Hup, de schaar er in, onder mijn naaimachine en overlocker et voila, mijn nieuw kleedje is klaar!







patroon: Rianne - LMV

dinsdag 4 juli 2017

Say cheese!

Nieuwe dingen uitproberen doe ik dolgraag.  Nieuwe apparaatjes, nieuwe patroontjes, nieuwe technieken, nieuwe stofjes, nieuwe van alles en nog wat!  Heerlijk vind ik het om aan de slag te gaan met iets dat ik nog niet ken.  Het nadeel is wel dat je nogmaals met je neus op de feiten gedrukt wordt dat je geen extra uren kan toveren in een dag.  Naaien, knutselen, de cameo, een bullet journal,...   Creatieve hobby's, het is me wat! 

Na het proberen van de fuse ging ik nu aan de slag met een houtbrandertje.  


Een houtbrander, euhm, brandt dus in hout.  Het is een klein machientje, zoals de fuse eigenlijk, met verschillende opzetstukjes er bij.  Je ziet er vier van de vijf op de foto.  (de vijfde zat nog in de houtbrander af te koelen...)  Elk opzetstukje brandt op een andere manier: dikke lijnen, dunne strepen, platte streepjes,...  Ik testte ze allemaal uit op een oud wijnkistje.  Direct werd duidelijk dat een klein beetje oefening nodig was.  O ja, en ook een portie voorzichtigheid want de houtbrander wordt echt heel heel warm! Een beetje geduld is dus nodig als je het ene opzetstukje wilt vervangen door het ander... (yup, ik verbrandde me een beetje...).


Omdat mijn handletteringskills niet dat zijn printte ik 'Say cheese' in spiegelbeeld af in een zwierig lettertype.  Daarna plakte ik het op mijn houten snijplankje en drukte ik de tekst door met een potlood.  Hup, in 1 2 3 staan je letters er op, handig toch?




Daarna was het een kwestie van geduld en wat precisie.  Ik koos het het opzetstukje voor dikke lijnen en ging er over.  Direct was mijn bureautje gevuld met de geur van een smeulend vuurtje.  Mmm, instant kwamen de scoutskampherinneringen boven.  Lang leve die zomerse kampvuuravonden met vrienden en pintjes.  Zwiep, na een korte trip down memory lane terug naar de plank en mijn houtbrander.  

Geef toe, zo'n gepimpte houten snijplank is toch wel tof he!


Vanaf nu kijk ik toch helemaal anders naar alle houten plankjes, potjes, kadertjes etcetera.  Niets is nog veilig voor mijn houtbrander en ik... beware houten dingen, beware!


houtbrander: Feeërieke