zondag 6 maart 2016

Het kind kreeg een naam.

'Hoe gaat het met je?' vroeg hij.

Ik zei betrekkelijk vrolijk: 'goed hoor!'

Maar ik dacht:
'Wel hoe het met me gaat? Eigenlijk voel ik me echt niet goed, ik ben helemaal leeg, futloos, moe en moedeloos.  Ik ga slapen, breng de dag door en ga weer slapen. Ik ben op.  Ik hoop dat ik plots weer een potje energie vind, dat ik mijn batterijen eindelijk weer ergens aan kan opladen.  Mijn batterij is helemaal leeg, mijn oplader is zoek, ik ben bang dat ik hem nooit meer ga vinden, bang dat er misschien nergens meer opladers zijn voor batterijtjes al de mijne.  

Elke dag voelt als een nieuwe beklimming, eentje waarvan de top altijd eindeloos ver lijkt te zijn, eentje waarvan je al moedeloos wordt door er naar te kijken.  

Alles is relatief, ik ben meestal betrekkelijk vrolijk, plezierig en doe vaak opgewekt.  Ik ben, vooral dankzij jullie stem, ook een van de 'funniest blogs van Best Sewing Blogs 2016'.  Ik maak plannen, doe dingen met de kindjes, naai allerlei kleertjes, ben bezig met een hoopje projecten maar eigenlijk gaat het niet.  Het gaat niet, elke dag die berg, elke dag die lege batterij, elke dag die wanhoop dat ik me misschien altijd zo zou kunnen voelen.  De minuten, uren, dagen, weken verstrijken en ik wacht.  Ik wacht al maanden op iets, op iets waardoor ik uit die ellendige energieloze bubbel kan springen.

De dokter noemde het een burn-out.  Hemel, een burn-out, zo'n psychisch taboe.  Eentje waarvan mensen denken: hup, kop op, even op je tanden bijten en het komt wel goed.  Wel, ik moet zeggen dat gewoon op je tanden bijten blijkbaar niet voldoende was... Nu, met een beetje extra hulp hoop ik snel mijn oplader te vinden, mijn batterijen weer volledig te kunnen opladen en gepakt en gezakt met een pikhouweel en klimschoenen de dagdagelijkse bergen te beklimmen.'

Tjah, als mensen vragen: 'Hoe gaat het?' blijft 'goed hoor' toch makkelijker om te zeggen...


21 opmerkingen:

  1. Een knuffeltje voor jou want dit is niet niets.Neem de tijd,luister naar je lichaam,naar je hart en je komt er wel.Met vallen en opstaan.x Carla

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hoop dat je snel je oplader mag terugvinden sweetie. Neem de nodige tijd die je nodig hebt, niets moet... Duizend hartjes voor jou. Veel moed ❤️ Je komt er wel, dat ben ik zeker, op jouw eigen manier xxx dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Chapeau dat je dit online zet! Ik duim dat alles snel beter gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hier ben ik er eindelijk uit aan het klimmen, het komt goed ;)
    Heb je toevallig onlangs je vitamine B12 en D laten checken?
    Je moet eens checken wat daar de symptomen van zijn en kon op bijna elk symptoom JA antwoorden en meteen laten checken en had idd tekort. Krijg nu injecties en dit helpt bij mij om eindelijk terug 'mens' te zijn...
    Het is vooral het feit dat je buitenshuis je masker kan opzetten en kan amuseren en op een ander moment niets liever zou doen dan in je bed te blijven liggen hé. ..
    Het komt goed! Trek je op aan die goede dagen en luister vooral naar je lichaam! Beter je tijd nemen om goed te genezen dan snel terug te hervallen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik treed Vnila bij : vergeet niet van je bloed te laten nakijken op tekorten . Ik liep al 3 jaar ( ja echt, geen typfout :s ) met dat gevoel dat je perfect omschrijft hierboven . ´t Werd alleen nog wat erger en erger . Uiteindelijk toch naar andere huisarts geweest omdat ik het niet meer rekte . Die vroeg direct : hoe lang is het geleden dat je bloed nagekeken werd ? Wat bleek : B12 tekort en een gigantisch tekort aan vitamine D ( normaal = tssn de 30 en 100 , ik had 4 ) .
    Slik nu 1,5 maand pilletjes . In april opnieuw controle , maar ik voel stilaan de energie terug komen ! Had het eerst niet direct door , tot ventje zei : wow , jij kan terug bergen verzetten ?! :) Succes ! En weet dat je niet alleen bent !
    O ja , mijn tekort moet al tijdens mijn laatste zwangerschap van 3 jaar geleden serieus beginnen groeien zijn , maar vooral door de zware babytijd hier . Het is niet te onderschatten ;) Dikke knuffel en je niet te lang sterk houden . Het helpt echt om eens te zeggen dat het eigenlijk niet zo goed gaat !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Echt sterk dat je dit deeelt, want zoals je zegt: er heerst zo een ontzettend taboe op :(
    Neem je tijd om te rusten en de enige manier om je batterij op te laden is om te zorgen voor een evenwicht tussen energievreters en energieleveranciers ;) En om de dagen waarop het helemaal niet gaat te omarmen en te aanvaarden. Ooh, en dat van je bloed laten controleren kan ik ook aanraden. Hier ook een veel te laag vitame D-gehalte en bezig met een kuur nu. Veel sterkte en dikke knuffel ♡

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Veel sterkte! De moed niet verliezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Op goede opladers. En rust en tijd. Ik denk aan je!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Heel herkenbaar en heel verstandig om gewoon 'goed hoor' te antwoorden op de vraag hoe het met je gaat. Mensen weten zich gewoonlijk toch geen raad als je vertelt hoe je je werkelijk voelt en dan krijg je reacties - zoals "Even op de tanden bijten"- waar je niet op zit te wachten omdat je weet dat het zo niet werkt en dan moet je ook dát nog gaan uitleggen...
    Heb zelf ook vaak last gehad van wat jij nu beschrijft. Heeft, denk ik, ook te maken met de levensfase waarin je verkeert: voor een heel gezin zorgen, dat is niet niks.
    Het gaat over, maar het kan soms lang duren. Als het te lang duurt, dan kunnen antidepressiva uitkomst bieden. Daar heb ik destijds veel baat bij gehad.
    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een zonnestraalwarme knuffel voor jou, sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik kan me aansluiten bij wat de ander dames hierboven zeggen. Ik zit ook in een dip en ik geloof ook sterk dat het gewoon met onze levensfase te maken heeft. De ballen in de lucht houden met de kindjes, 100 andere dingen perfect willen uitvoeren, je dromen najagen, een goeie mama en vrouw zijn ... Momenteel lees ik Mindfulmama om enkele zaken op een rijtje te krijgen en ga ik ook naar de psycholoog om het er eens allemaal uit te gooien. En ik moet zeggen dat lucht op! Ik duim voor je ...

    Liefs

    Jo-Lynn
    Http://tussensoepenpatatten.wordpress.com

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Oooh ja, zo'n potje energie! dat wil ik ook wel. Op Energie. En fit zijn. en rust. en zon. veel zon!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ontzettend goed en dapper van je dat je dit online zet. Je beschrijft het heel goed. Van afstand kan alles zo perfect lijken maar van binnen... Heel veel sterkte en succes met het opladen van je batterij en het zoeken naar een goede balans.

    Desiree

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De laatste tijd 'vallen' er rondom mij enorm veel 'sterke' personen en merk ik dat het langdurige ellendige weer op heel wat mensen hun gemoed werkt. Ik hoop dat het zonnetje er heel snel doorkomt en heel vaak. Ik wens je alvast veel 'courage' zodat je weer onbezorgd en met volle teugen kan genieten van het leven ; - ) Ik heb helaas in Amsterdam geen passend stofje gevonden voor je (mss hebben ze er bij Verkempinck stoffen in Oostende, waar ik één dezer dagen weer eens naartoe moet)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Moedig van je om dit hier neer te schrijven. Ik wens je het allerbeste!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Heel veel sterkte de komende tijd! Lief zijn voor jezelf! Ik hoop dat je je snel beter gaat voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Zo herkenbaar, maar zo moeilijk aan toe te geven.
    Toch maar door blijven gaan, maar het gaat gewoon niet meer. Het is helemaal op, batterij leeg. En inderdaad hoe krijg je deze zo snel mogelijk terug opgeladen, want je moet ook door. Je moet het huishouden blijven runnen, voor de kids zorgen,... Energiegevers, rustgevers, zelfzorg,... Niet makkelijk.
    Veel sterkte en goede moed!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Heel veel sterkte, Bianca!! En wees maar heel lief voor jezelf!!

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Sterkte! Denk vooral aan jezelf, stop je nergens voor weg. Ik duim mee voor meer energie, en een spoedig herstel. Want dat is het, hoor, een herstel.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Bianca, je beschrijft perfect hoe ik me een groot half jaar geleden voelde... Ik bleef doorgaan tot ik volledig op was.
    Nu een half jaar later, na begeleiding, enkele zware beslissingen ivm werk en privé, gaat het stukken beter.
    Naar je lichaam luisteren, me-time nemen, dag per dag en je komt er.

    BeantwoordenVerwijderen