Geometrische dierenglaasjes.

Een paar dagen geleden kochten we in de Carrefour simpele waterglaasjes in promotie.  Onze glazen sneuvelen hier als sneeuw voor de zon.  Dat ligt voor het grootste deel aan mijn assortimentje mannen in huis...  Soit, nieuwe glazen zijn de ideale reden om nog eens mijn pot etspasta boven te halen.  Wie mij volgt op instagram kon dat maandag al zien.  Na de lovende commentaren besloot ik om er een kleine tutorial van te maken.  Je vindt ook een uitgebreide tutorial in het boek 'Make it yours, Pimp it!' maar die ligt voorlopig nog niet in de winkelrekken... (normaal eind april, woop woop, spannend!).

Here we go.

Benodigdheden:
- etspasta (ik kocht de mijne bij Feeerieke waar je nu 10% korting krijgt met de code 'VAKANTIE')
- glas (niet dubbelwandig want dat lukt niet!)
- vinyl
- spatel of scraper

Stap voor stap:

Stap 1:
Snij een leuke tekening uit vinyl met je cameo (of als je dat niet hebt, knip eentje uit met de hand).  Ik koos voor geometrische dieren.  Pel de overtollige vinyl weg.  Wat je verwijdert, wordt straks geëtst.

Stap 2:
Kleef wat tranferfolie op je sticker.

Stap 3:
Plak je sticker met behulp van je transferfolie op je glas (vergeet niet je transferfolie weer te verwijderen).

Stap 4:
Pak je scraper (of een spateltje) en schep er een hoop etspasta mee op.

Stap 5:
Smeer een dikke laag etspasta op je tekening.  Neem een koffietje en wacht geduldig een kwartiertje.

Stap 6:
Haal de overtollige pasta van je glas en smeer ze weer in je pot.  Die kan je de volgende keer weer gebruiken.  Zo'n pot gaat dus eeuwen mee!

Stap 7:
Spoel je glas af en pel je vinyl van je glas et voila, je geëtst glas is klaar!

Etspasta, vinyl en transferfolie: Feeerieke

Glazen: Carrefour

Billie Blue Boy.

Kleine Billie had nood aan wat nieuwe T-shirtjes, ik had nog een leuk zwart-witstofje op mijn te verwerken stofjesstapel liggen en ik wou graag eens m'n nieuwe T-shirtpatroontje van Zonen09 testen.  Klinkt als een meant to be, toch?  Het T-shirtpatroontje van Zonen09 heet Billie, als dat niet toevallig is. Het Zonen09 pyjamapatroontje die ik hier al eens maakte heet trouwens Wolf... Gek toch?!  Ik vermoed dat het volgende patroon een Otto-Jantje zal worden :)

Ik koos gemakshalve om drie maal de raglan versie van het T-shirt te maken.  Patroontekenen is namelijk niet een van mijn favoriete bezigheden... (lees bwurk). Ik koos voor maatje 104 voor mijn kleine pagadder.  Zoals ik al dikwijls vermeldde, ik heb kiddos met wat extra reserves!

Versie 1 werd er eentje met paspel, versie 2 met een zakje en versie 3 een gewoon simpel T-shirtje.  Hupla een triootje zwart wit blauwe Billies voor mijn lieve kleine Billie boy.

Zwart-wit stof: Droomstoffen

Blauwe tricot: mijn eigen stoffenvoorraad

Patroon: Billie Zonen09

Fonkel, schitter en dans!

Een angstig bevreemdend gevoel, aanslagen in onze hoofdstad, bommen, gewonden, doden, ongeloof.  Het komt dichter en dichter, onrust, verdriet, pijn, onbegrijpelijk.

Ik ben bang, bang dat mijn kinderen moeten opgroeien in wereld waar angst één van de dagdagelijkse gevoelens wordt.  Een plek waar kinderen te wrede beelden te zien krijgen op tv, of erger, om de hoek, op straat.  Dat ze opgroeien in een wereld waar verdraagzaamheid ver te zoeken is, waar men wantrouwig moet zijn voor de medemens, waar menselijkheid wat verloren geraakt is. Onwerkelijk.

Ik wil dat mijn kinderen sprankelen, vertrouwen kunnen hebben in anderen, kunnen spelen in de zon, veilig kunnen sporen naar alle uithoeken van de wereld, met glinsterende ogen kunnen rondkijken naar onze prachtige planeet.  Mijn kinderen moeten onbedwongen en onbevreesd kunnen fonkelen,  schitteren en dansen op het ritme van hun leven.

We mogen onze angst niet de bovenhand laten nemen.  Ik hoop dat alle kinderen met hun opportunistische kijk op de wereld, hun warmte en positieve ingesteldheid de balans in de wereld wat kunnen herstellen.  Ik hoop dat iedereen wil vechten voor een gezellige vreedzame plek voor ons allemaal. We moeten dromen, lief hebben en luisteren naar elkaar.  Samen zijn we sterk, samen kunnen we veel, samen, wij.

Paasroze lentekriebels.

Die zon van de afgelopen dagen zorgt direct voor een potje instant energie.  Heerlijk, een klein potje energie die ik gebruikte om wat bloemetjes in huis te halen.  Vorig jaar haalde ik ook de lente in huis met gepimpte bloempotjes.  Ik ging naar de Action achter roze bloempotjes en witte konijntjes.  De konijntjes spoot ik in hetzelfde kleur als de potten.  Hupla, een instant matching paastafereel!

Voor 2 bloempotjes sneed ik tekstjes uit mat gouden vinyl met mijn allerliefste maatje de cameo.  Ik pelde de overtollige vinyl weg, plakte er transferfolie op en plakte de sticker op de bloempotjes. Hup, 2 gepimpte potjes, check. 

Voor het derde potje sneed ik uit dubbelzijdig plakpapier 'Shine'.  Na het snijden is het gewoon een kwestie van plakken en beglitteren.  Dus het derde potje: check!

Ook de konijntjes kregen nog wat extra sparkle.  Ik deed wat lijm in hun oren en strooide er wat gouden glitters in.  Voila, gepimpte bloempotjes en konijntjes: check!

Lentekriebeltjes en instant happiness geeft het me, die gepimpte potjes en konijntjes! Laat de lente maar komen, ik verlang al.

Bloempotten en konijnen: Action

Planten: Aveve

Vinyl en dubbelzijdig plakpapier: Feeerieke

O ja, nog even wat winnaars bekend maken.  Joke van the needle of choice wint een exemplaartje van 'Make it yours, pimp it' en 'Meester Wim' wint een Bites of Lovebox! Sturen jullie een mailtje naar misswobie@gmail.com?  

Zwart wit zwart wit zwart wit...

Heerlijk toch, al die zwart wit stofjes die het internet de laatste tijd veroveren.  Ook ik kon er niet aan weerstaan.  Ik vond een pareltje bij Droomstoffen, een gezellig Nederlands webshopje.

Na wat twijfelen koos ik toch voor wat selfish sewing.  Eventjes niets voor die kleine pagadders van me maar een nieuw kleedje voor mezelf.  Ik koos voor een gratis patroontje die ik hier al eens maakte.  Daar mijn lichaam zich sinds de vorige versie ietwat in een laagje extra gezelligheid genesteld heeft koos ik ervoor om het patroontje 2cm van de stofvouw te leggen.  Ik maakte ook de watervalhals ietsje breder en zette er mouwtjes aan.  Zoals ook bij de eerste versie maakte ik het jurkje zeker een 15 tal centimeter langer.  Hupla, nog geen uurtje later had ik een nieuw jurkje!

patroontje: gratis
zwart witte tricotstof: Droomstoffen

Dikke dank je wel en een give away.

Na mijn post van vorige zondag kreeg ik zo ontzettend veel hartverwarmende berichtjes.  Eén ding werd onmiddellijk duidelijk: ik ben helemaal niet de enige die vastzit in die energieloze bubbel!

Misschien hebben we in de loop der jaren de lat wat te hoog gelegd, iets te veel hooi op onze vork genomen... Misschien is het niet nodig dat de kindjes zelfgemaakte kleertjes dragen, je huis perfect aan de kant is, je gezonde en zelfgemaakte snackjes meegeeft naar school, je huis ruikt naar heerlijk versgebakken brood, je samen met Evy 5km loopt,  je fantastische cupcakes met heerlijke toppings op tafel tovert als er onverwacht bezoek passeert, je er uit ziet alsof je uit een pagina van de Elle bent gesprongen, je elke dag verse maaltijden op tafel tovert, je van Pinterest geplukte knutselwerkjes maakt met je kiddo's, je de perfecte echtgenote en mama/papa bent, ...

Misschien is het niet erg als je af en toe eens een kant-en-klare lasagne eet, je wat snot van de kleinste aan je mouw hebt hangen, je een bad hair day hebt, je koekjes van Bumba in de boekentas steekt, je huis lijkt alsof er een tornado heeft door geraasd, je er gewoon wat moe en mottig uitziet.  Het is oké als het niet allemaal oke is!

Daarnaast zat er trouwens nog een mailtje in mijn elektronische brievenbus.  Weet je nog dat ik Bites we Love reviewde? Toen vertelde ik jullie dat hun boxen niet in de brievenbus pasten.  Wel, goed nieuws, ze hebben hun boxen aangepast! Ik vermoed dat ik niet de enigste was die het niet zag zitten om wat stenen weg te kappen uit mijn ingebouwde brievenbus.

Hun nieuwe verkleinde box zou wel eens in jouw brievenbus kunnen liggen, ja echt! Ik mag een boxje weggeven, hoera.  Wil jij graag dat er een Bites we love boxje gezwind door je brievenbus naar binnen vliegt? Wel, laat dan een reactie na voor 16 maart.  Uit alle reacties kiest een onschuldige hand 1 winnaar, succes!

O ja, je kan ook nog steeds kans maken op een exemplaar van 'Make it yours, pimp it'!  Waag hier je kans voor 15 maart.

Het kind kreeg een naam.

'Hoe gaat het met je?' vroeg hij.

Ik zei betrekkelijk vrolijk: 'goed hoor!'

Maar ik dacht:
'Wel hoe het met me gaat? Eigenlijk voel ik me echt niet goed, ik ben helemaal leeg, futloos, moe en moedeloos.  Ik ga slapen, breng de dag door en ga weer slapen. Ik ben op.  Ik hoop dat ik plots weer een potje energie vind, dat ik mijn batterijen eindelijk weer ergens aan kan opladen.  Mijn batterij is helemaal leeg, mijn oplader is zoek, ik ben bang dat ik hem nooit meer ga vinden, bang dat er misschien nergens meer opladers zijn voor batterijtjes al de mijne.  

Elke dag voelt als een nieuwe beklimming, eentje waarvan de top altijd eindeloos ver lijkt te zijn, eentje waarvan je al moedeloos wordt door er naar te kijken.  

Alles is relatief, ik ben meestal betrekkelijk vrolijk, plezierig en doe vaak opgewekt.  Ik ben, vooral dankzij jullie stem, ook een van de 'funniest blogs van Best Sewing Blogs 2016'.  Ik maak plannen, doe dingen met de kindjes, naai allerlei kleertjes, ben bezig met een hoopje projecten maar eigenlijk gaat het niet.  Het gaat niet, elke dag die berg, elke dag die lege batterij, elke dag die wanhoop dat ik me misschien altijd zo zou kunnen voelen.  De minuten, uren, dagen, weken verstrijken en ik wacht.  Ik wacht al maanden op iets, op iets waardoor ik uit die ellendige energieloze bubbel kan springen.

De dokter noemde het een burn-out.  Hemel, een burn-out, zo'n psychisch taboe.  Eentje waarvan mensen denken: hup, kop op, even op je tanden bijten en het komt wel goed.  Wel, ik moet zeggen dat gewoon op je tanden bijten blijkbaar niet voldoende was... Nu, met een beetje extra hulp hoop ik snel mijn oplader te vinden, mijn batterijen weer volledig te kunnen opladen en gepakt en gezakt met een pikhouweel en klimschoenen de dagdagelijkse bergen te beklimmen.'

Tjah, als mensen vragen: 'Hoe gaat het?' blijft 'goed hoor' toch makkelijker om te zeggen...