Koekenbak op woensdag.

Woensdagmiddag op een winderige januaridag; niet echt het ideale weer om met de kindjes een strandwandeling te doen me dunkt.  Jammer genoeg is mijn living voor de moment een halve bouwwerf doordat manlief het plafond aan het vervangen is...  Mannen die zelf klussen, het is me wat.  Gelukkig is de keuken nog gewoon de keuken, fieuwkes!  Dus, slecht weer + twee kinderen + een keuken?  Dat lijkt me een ideale combinatie voor een koekenbak!

We gingen aan de slag met een recept van de Colruyt om lekkere koekjes te bakken.  Een echte diplomaat word je, als je met twee kinderen ingrediënten in een pot moet doen.  'Nu mag jij op de knop van de weegschaal duwen' 'jij mag de boter er in doen' 'jij de bloem'  'nee wacht, jij mag straks kneden'... Hoe diplomatisch je ook bent, de kans dat je ergens een steekje laat vallen is groot: een kleine drama vond plaats want de ene mocht 1 keer meer op de knop drukken dan de andere. 

Nadat alle ingrediënten gemengd en gekneed waren was het tijd voor pauze.  Hupla, het bolletje deeg mocht eventjes rusten in de frigo.  

Trouwens, niets zo plezierig als koekjes bakken met een gepimpte keukenschort.  Dino's; nooit gedacht dat ik er zo veel over ging weten, maar als jongensmama is dit blijkbaar verplichte stof...  Ik pimpte dan ook de keukenschort met een stapeltje glitterdino's, ideaal voor bij de dino-uitsteekvormpjes!

De versgebakken koekjes mochten versierd worden met glazuur en van die minisnoepjes.  

Pret alom (alsook van die minisnoepjes...) 

Maar he, twee tevreden jongens, een plezierige woensdagmiddagactiviteit en verse koekjes.  

Keukenschort + flex: Feeërieke 

Receptje: Colruyt

Goeie voornemens + give away!

Het is weer januari, een nieuw jaar, een nieuwe start, het ideale moment om weer goeie voornemens te maken. 

Ik was gestart met een hele hoop goeie voornemens:
1. Meer achter mijn naaimachine kruipen en kleren maken voor de jongens en mezelf;
2. Meer lezen;
3. Me verdiepen in de adobe programma's;
4. Meer koken en receptjes delen;
5. Actiever bloggen voor Bernina;
6. Meer activiteiten met de kindjes doen;
7. Leren mooi handletteren;
8.  ...

En toen was ik gestopt.  Gestopt met denken dat alle 'meer meer meer' voornemens goeie voornemens zijn.  Mijn potje energie loopt niet over, nu niet en met zo veel druk om meer te willen al helemaal niet...  Maar kan je tevreden zijn met minder? Of met een status quo?  Met gewoon gewoon zonder meer?

Minder... minder dan wat? Dan 4 maanden alleen voor de kinderen zorgen, minder dan een boek schrijven, minder dan kruipen uit een diep dal, minder dan 38 blogposts schrijven, minder dan een nieuwe uitdaging aangaan en in een nieuwe branche gaan werken, minder dan gewoon?  Als ik alles op een rijtje zet moet ik misschien niet meer willen maar blij zijn met wat is.  En misschien ook verdomd trots zijn! Ik deed van alles in 2017 en ik zal, zonder onnodige druk ook van alles doen in 2018.  Dus mijn enigste echte voornemen voor dit jaar is niet te veel willen en genieten van wat is, voila!

Dus voor wie het nog niet wist; ik schreef (nog) een boek samen met haar.  Een hoop nieuwe cameoideeën, een beetje deadlinestress, signeren op de boekenbeurs, surrealistisch je eigen boek zien liggen in de boekhandel, ... Dolle pret hoor, auteur zijn!  En om die dolle pret wat te delen geef ik een exemplaartje weg, hupla, deel de vreugde, deel wat is en geniet er van! 

Wat moet je doen? 
Gewoon een reactie achterlaten en dan kiest een onschuldige hand de winnaar!  De winnaar wordt volgende week bekend gemaakt op de Facebookpagina, spannend!

Winter in Oostende.

Wie heeft er nog niet genoeg van de kerstsfeer?  Wel, halleluja voor jullie blijft de kerstmarkt in Oostende nog staan tot het einde van de week!  En vanaf morgen kan je gerust de kerstmarkt combineren met de solden, alright.  En met een wandelingetje om al die overtollige gourmetmaaltijden er af te stappen, triple win!

We gingen midden december al op uitstap naar Oostende.  Na een wandelingetje in de stad waar we een hoopje schapen tegen kwamen gingen we richting de kerstmarkt in het Leopoldpark.  Ik ben meestal geen grote fan van kerstmarkten, of eerder, geen grote fan van de kerstmarkt in Brugge, waar ik woon.  Met zijn blauwe kerstverlichting,  telkens precies dezelfde opstelling en de het lak aan gezelligheid liggen mijn verwachtingen van kerstmarkten onder het vriespunt... 

Maar, een beetje lof voor die van Oostende is niet misplaatst: een feeërieke kerstmarkt met warme verlichting, een ijzersmid aan het werk, een mooie schaatsbaan boven de vijver, kermismolentjes en lekkere kraampjes... Gezelligheid troef daar! We deden een toertje en waagden ons daarna aan een schaatssessie. 

Schaatsen op de vijver, klinkt een beetje idyllisch maar dat is het eigenlijk met ietwat lompe kleuters niet.  Na wat drama's met de nodige traantjes ruilden ze hun schaatsjes in voor alternatieve schaatsjes met twee mesjes voor iets meer stabiliteit.  Dat hielp een beetje...  Gelukkig huurden we dan die gele banaan waardoor de tranen eindelijk plaats maakten voor glimlachende kinderen, hoera! 

Afsluiten deden we met warme wafels, chocomelk en lekkere koffietjes, plezier alom...
Dus, als jij graag eens een gezellige kerstmarkt wil doen, haastje repje dan naar Oostende!