Een lief babycadeautje.

Yes, wederom een baby, wederom een reden om een lieflijk babydekentje te maken.  Dit keer viel kleine Juliette in de prijzen.  Mijn zus heeft een lief, dat lief heeft een zus en zij heeft net een Juliette op de wereld gezet.  Mijn zus wil graag een mooi (lees zelfgemaakt) cadeautje geven.   Niet iedereen in de familie stond van voor in de rij toen er een hoop creatieve hersenspinsels en kriebelende vingers uitgedeeld werden dus vroeg ze of ik iets wou maken. En uiteraard wou ik dat!

Ik zag een foto van het kaartje en de doopsuikers.  Kleine Juliette is voorgesteld aan de wereld met een simpel maar mooi wit roze kaartje en idem dito doopsuikers.  Een tikkeltje sober, romantisch en lief.  Een stofje die aan die beschrijving voldeed had ik niet dus trok ik zondag naar het stoffenspektakel in Brugge.  Ik kocht er een romantisch bloemetjesstofje en ontzettend zachte jogging velours. (en omdat ik er toch was kocht ik ook nog twee stofjes voor mezelf, batjes, uiteraard)

Dit maal werd het een babydekentje a la Cozette, zonder paspel maar met omgevouwen boordjes. Het is een dekentje van 75 cm op 90 cm, groot genoeg voor een klein wondertje in te wikkelen. Simpel en mooi, zachte velours aan de ene kant, romantische bloemetjes aan de andere kant. En ik deed eens zot, ik maakte er nog een schattig speeltje bij die ik op Ladybug & Co zag (met patroontje en handleiding).  Het speeltje zijn twee konijnenoortjes die geknobbeld zijn aan een houten ringeltje. Je kan die er makkelijk afhalen voor eens in de wasmachine te zwieren.  Dat is geen overbodige luxe bij kwijlende sabberende baby's.

Zo, hopelijk is mijn zus blij met wat ze kan geven aan dat kleine poppemieketje.  Ik vind het, al zeg ik het zelf, heel geslaagd!