Camerastrap.

Als we op uitstap gaan gaat m'n fototoestel resoluut mee.  Om - tussen het voorkomen dat de kinderen weglopen, de buggy duwen, rondkijken en babbelen - snel leuke kiekjes te maken hang ik mijn camera meestal gewoon rond mijn nek.  (Ik voel me dan altijd als een echte toeriste, weliswaar zonder afritsbare bermudabroek en stevige stappers.) 

Na een tijd van rondlopen met mijn standaard nikoncamerariempje was het tijd voor een nieuwtje, een zelfgemaakte dan nog wel!  

Toen ik enkele weken geleden uitgenodigd was op de opening met workshops van Atelier Veritas was ik door het dolle heen.  Beetje knutselen, rondneuzen, eten en tetteren in een mooi nieuw concept, wat meer wil een mens hebben op een doordeweekse donderdag?  In de winkel vind je alles voor de DIYer zoals mooie wol, leuke patches, stofjes, duizend verschillende kleuren lint, knopen, ...  Na afloop kregen we een leuke goodiebag met allerlei plezierig materiaal in zoals een paar rolletjes zpagetti.  Zpagetti is een soort touw maar gemaakt van tricot, plezierig, maar wat doet een mens daarmee?  Wel, u voelt het waarschijnlijk al aankomen, ik maakte er een camerastrap mee!

Ik nam een bolletje zpagetti, knipte er vier lange draden van en vlocht deze aan elkaar.  Daarna hing ik aan elke kant een stukje kurkleer met daaraan een gespje.  Voor de zekerheid stikte ik duizend keer een paar keer over de overlap tussen het kurkleer en de zpagetti... Better safe than sorry lijkt me!  

Zo, de oude camerariem er af en de nieuwe er aan, woop woop!

Minder toeriste, meer knutselaar.

Het kleur van de onderste twee foto's is een beetje minder.  Tjah, doordat mijn fototoestel de ster van de foto was moest ik me behelpen met mijn gsm...  

Voila, ik ben helemaal fotoready voor de volgende daguitstap!

Zpagetti: Atelier Veritas

Kurkleer: K-Bas

gespjes: Verkempinck