Miss Wobie: Miss Wobie trui.

Toen ik het patroontje van mijn glittersweater de wijde wereld in stuurde werd deze door haar spontaan gedoopt tot een Miss Wobie trui. Op facebook en in mijn mailbox kreeg ik een hoop foto's te zien van enthousiastelingen die een 'Miss Wobie trui' maakten. Ik moet je waarschijnlijk niet zeggen hoe fier dat me maakte. Bij elke nieuwe foto spring ik nog steeds een klein gaatje in de lucht en begin ik direct wat te stralen. Zelfs de vermoeidheid van de dagdagelijkse sleur, het chronische tijdtekort om al mijn ideeën uit te voeren en de hectische huishouden wordt zelfs eventjes helemaal vergeten. Zo'n momenten mogen uitgebuit worden, toch?

We hebben met een paar vriendinnen een knutselgroepje. Elke maandagavond gaan we allemaal creatief aan de slag, naaien, haken, kleuren, knutselen,... het is allemaal gelijk, iedereen doet waar hij zin in heeft, plezier en vertier verzekerd. Het leek ons leuk om eens een gemeenschappelijk projectje te doen enzo ontstond het idee om een workshopje 'Miss Wobie trui' te organiseren. Eerst stond ik er een klein beetje weigerachtig tegenover want als er 1 iets is wat ik echt niet leuk vind is het voor een groep staan. Echt, ik krijg spontaan een bibberstem, praat met 2000 woorden per seconde en krijg trilhanden... bwurk. Maar soit, ik zei: oke, laten we dat doen!

Een minihoopje enthousiastelingen kwamen van heinde en ver. Mijn zenuwachtigheid was helemaal niet aanwezig en het werd gewoon een gezellige avond waar we allemaal samen wat keuvelden, naaiden en een nieuwe trui mee naar huis namen. Iedereen tevreden en ik stiekem heel trots!

Zelf maakte ik er eentje in een goudachtig groen blinkend stofje dat ik eens op de kop tikte op het stoffenspektakel. Deze keer koos ik voor een ronde hals die ik afwerkte door het boordje twee maal een centimeter naar binnen te plooien en vast te stikken. Hupla, in een twee drie een nieuwe trui!